روزمرگي و غرابت تشويش آور آن در خودنگاره ي سبز نوشته ماري ايندياي

The daily life and its disturbing strangeness in Marie Ndiaye's Self-portrait in green

ماري ايندياي نويسنده زن مشهور ادبيات معاصر فرانسه است كه به بازنمايي تصوير ادبيات فانتستيك در دنياي امروز پرداخته. رمان هاي او دربردارنده ي عناصر خيالي و فراطبيعي و درون مايه هاي وهم انگيز اند. در داستان هاي او حقيقت زندگي با دنياي غير واقعي تركيب مي شود و درخواننده حسي غريب بر مي انگيزد. خودنگاره ي سبز يكي از رمان هاي اوست كه با ساختاري پيچيده اين حس را در ذهن تداعي مي كند، حسي كه فرويد از آن به عنوان «شگرف» ياد كرده و در مقاله اي به همين نام به تعريفش مي پردازد . اين مقاله تحليلي است از رمان خودنگاره ي سبز از منظر ادبيات شگرف و شگردهاي ايندياي در خلق اين نوع ادبيات. ايندياي از مفهوم شگرف براي به تصوير كشيدن غرابت زنانگي شخصيت هاي زن استفاده كرده تا نشان دهد كه چگونه ساختارهاي جنسيتي و هنجارهاي اجتماعي كه در ابتدا امري طبيعي به شمار مي روند به تدريج تبديل به مسئله اي ناخوشايند شده و حسي شگرف ايجاد مي كنند.

Marie Ndiaye is one of the most famous women writers of French contemporary literature who portrayed the image of fantastic literature in a present-day context. Her novels contain fantasy, the themes of sorcery and the uncanny. Her writing is a mix of fantasy and reality of everyday life which causes a strange feeling in the reader. Self-Portrait in Green is one of her novels that, with a complex structure , evokes that strange feeling in the mind, a feeling that Freud called "uncanny" and explained it in an article of the same name. In this article, we will examine the content of the novel Self-Portrait in Green from the point of view of fantastic literature and analyze the elements of Ndiaye's narrative writing that are in harmony with fantastic literature. In this story, Ndiaye used the concept of uncanny to portray the strange femininity of female characters and show how gender structures and social norms, initially considered natural, gradually become an unpleasant problem and create a sense of strangeness.