. گفتمان سازي و منازعات گفتماني در رمان دلبند از توني موريسون

Discourse Construction and Counter-Hegemonic Discourses in The Beloved By Toni Morrison

رمان دلبند از توني موريسون روايت برهنه‌ايست از تاريخ شصت ميليون برده‌ي سياه كه به واسطه‌ي استيلاي فراروايت سفيدپوستان آمريكا از بين رفتند و همچنين تلاش نويسنده براي برساختن گفتماني خاص سياهان. شخصيت‌هاي رمان هر كدام با توجه به تصويري كه از گذشته در ذهن دارند، آن را به ياد مي‌آورند و دوباره آن را برمي‌سازند. شخصيت‌هاي سياه در فضاي چندآوايي رمان آزادانه آنچه را كه به واسطه‌ي استيلاي فراروايت سفيدپوستان غيرقابل گفتن بوده و ناگفته مانده به ياد مي‌آورند و در نهايت گفتمان سفيد را به چالش مي‌كشند، معاني مسدود را احيا و دالهاي شناور را بر طبق مفاهيم فرهنگي خود درون يك گفتمان خاص مفصل بندي ميكنند. در نتيجه معيار معقول بودن گفتمان برتر مورد پرسش قرار ميگيرد و ساختار شكني سبب بحران درون گفتمان هژمون مي شود. در نقد رمان ياد شده از نظريه هاي ژان فرانسوا ليوتا ر، ميخائيل باختين، ارنستو لاكلا و شنتال موفه كه بر چگونگي تعليق گفتمان برتر توسط فرهنگ هاي به حاشيه رانده شده تاكييد دارند استفاده شده است.

Morisson's Beloved is the story of sixty million black slaves who died under the hegemony of the dominant discourse of white bourgeoise ideology. Black characters remember their past according to the picture in their minds and then attempt to re-construct it in a new light. Thus, the grand narrative - in Lyotards' words - of white people of America is under constant challenges from the black little narrative. On the other hand, Mikhail Bakhtine's theory of dialogism and polyphonic novels state the same thing. In some novels - those of Dostovesky's, for example - the different and opposing voices in the novels are put together in a linear position with the voice of the author just next to them. In other words, each character will construct his/her own narrative and thus undermines the dominant discourse or the Grand Narrative. Thus, the aim of this essay is to compare the mentioned theories and then apply them to the novel.