خوانش نشانه شناختي « كتيبه » اخوان

The Semiotic Reading of Akhavan’s Epigraph

مسأله اصلي در اين مقاله، بررسي و تحليل شعر كتيبه اخوان، بر مبناي نظريه نشانه شناسي مايكل ريفاتر است، در اين نظريه، ابتدا اشعار به دو شيوه خوانش اكتشافي(Heuristic) و خوانش پس نگر(Retroactive ) بررسي مي شوند كه در مرحله اول به جستجوي معنا و در مرحله دوم به دلالت هاي زباني توجه مي شود، در روش تحقيق مبتني بر نشانه شناسي، كتيبه به شيوه خوانش پس نگرانه (Retroactive ) بررسي مي شود و در اين مرحله به دلالت هاي زباني آن توجه مي شود، در اين خوانش پس از مشخص كردن عناصر غيردستوري، ارتباط پنهاني و دروني عناصر متن در قالب انباشت و منظومه هاي توصيفي تبيين مي گردد، سپس به دريافت هيپوگرام ها يا موضوعات كليدي روي آورده مي شود و نهايتا به دريافت و كشف ماتريس يا شبكه ساختاري شعر ختم مي شود. فرض بر اين است كه در شعر كتبيه مي توان به خوانش دوم يا پس نگرانه دست يافت و عناصر غير دستوري، انباشت ها، منظومه هاي توصيفي و شبكه ساختاري آن را نشان داد.

The main issue, in this article, is the analysis of Akhavan’s “Epigraph” based on Michael Riffaterr’s semiotic theory. According to Michael Riffaterr’s semiotic theory, the reading of poems includes two stages: an exploratory (Heuristic) and a reading-oriented (Retroactive) stage. The first stage involves the search for meaning and the second stage considers the implications of language. In research based on semiotics of poetry, Akhavan’s “Epigraph” will be checked on reading-oriented (Retroactive) stage. This stage considers its implications of language. This approach in reading the text may explain the relationship between covert and internal accumulation of elements and systems in the text. This then brings the critic to the Hypogram and ultimately leads to the perception of these issues and uncovers the poems structural matrix. It is assumed that can be reached second reading in Akhavan’s “Epigraph” and ungrammatical elements, the accumulation, descriptive systems and the structural matrix of Akhavan’s “Epigraph” can be revealed.