بررسي تأثير غلظت آلودگي بر ضرايب پراكندگي طولي و عرضي محيط متخلخل اشباع

در مقاله حاضر با بكارگيري يك مدل دو بعدي افقي آزمايشگاهي به بررسي اثر تغيير غلظت آلودگي بر ضرايب پراكندگي طولي و عرضي محيط متخلخل اشباع پرداخته شده است. محلول كلريد سديم با پنج غلظت متفاوت 2. 5، 5، 7. 5، 10 و 12. 5 گرم در ليتر به عنوان ردياب استفاده شد. مقادير غلظت در گام هاي زماني يك ثانيه به وسيله ي رابطه حاصل از حل تحليلي معادله دو بعدي همرفت – پخشيدگي با بهينه سازي ضرايب پراكنده پذيري طولي و عرضي برآورد و سپس با مقادير اندازه گيري شده مقايسه شد. نتايج نشان داد كه مقادير پراكنده پذيري طولي با افزايش غلظت افزايش و مقادير پراكنده پذيري عرضي با افزايش غلظت كاهش مي يابد. همچنين سرعت پخش آلودگي در جهت طولي بيشتر از سرعت پخش آن در جهت عرضي است. به بيان ديگر سهم همرفت در انتقال آلودگي بيشتر از سهم پراكندگي هيدروديناميكي است. بر اساس نتايج، مقدار كاربردي و قابل استفاده ضرايب پراكنده پذيري طولي براي شرايط اندازه گيري شده براي غلظت هاي 2. 5، 5، 7. 5، 10 و 12. 5 گرم بر ليتر به ترتيب برابر 1012*3. 57، 1013*2. 29، 1013*3. 57، 1013*7. 43 و 1014*2. 16 متر و مقادير ضرايب پراكنده پذيري عرضي در محدوده اي مشابه به ترتيب برابر 27800، 26400، 25800، 25200، 24900 متر بدست آمد. ضمناً با افزايش فاصله از نقطه رهاسازي ردياب مقادير پراكنده پذيري طولي كاهش ناچيزي داشت، اما مقادير پراكنده پذيري عرضي با افزايش فاصله از نقطه رهاسازي ردياب افزايش يافت.