تحليلي بر سبك و نام شاهنامۀ معروف به: مينياتور 29 يا مدحي

شاهنامۀ مدحي در نيمۀ اول سدۀ هفدهم م. توسط هنرمندان عثماني نگارگري شده است. معرفي اين كتاب و بررسي نگاره‌هاي آن از اين جهت حائز اهميت است كه نگارگري عثماني در منظومۀ تاريخ‌ هنر اسلامي و به‌ويژه در ايران به‌واسطۀ قرابت، ارتباطات و كشمكش‌هاي زيادي كه فيمابين دولت صفوي و عثماني وجود داشت، مي‌تواند گره‌گشاي بسياري از مباحث پيراموني قلمرو فرهنگ و هنر اين دو كشور باشد و هم اينكه تحليلي تاريخي پيرامون نام و هويت تاريخي يكي از نسخ معتبر شاهنامه به زباني غير از فارسي در خارج از كشور انجام مي‌گيرد. اين كتاب به خط عربي و به زبان تركي استانبولي تحرير شده است. كتاب ترجمۀ تركي يكي از متون ايراني است كه آوازه‌اي جهاني دارد. اين پژوهش با هدف شناخت و آگاهي از هنر دورۀ عثماني و تأثيرات فرهنگ و ادبيات ايران بر آن هنر انجام شده است. براي مطالعه‌ و تحقيق بر روي اين كتاب به مخزن كتابخانۀ دانشگاه اوپسالا در سوئد مراجعه شده است. كتابخانه، اين كتاب را با عنوان شاهنامۀ 29مينياتور ثبت كرده است. براي تحليل و جمع‌آوري اطلاعات در مورد نگاره‌هاي اين كتاب علاوه‌بر استناد به اصل نسخه، به كتاب‌هاي هنر اسلامي به‌خصوص نگارگري عثماني به‌ويژه عثمان دوم كه نگارش اين كتاب به فرمان او انجام شده، رجوع گرديد. اين پژوهش به‌شيوۀ اسنادي و با رويكرد تاريخي و به‌روش تحليلي انجام گرفته است. نتايج اين تحقيق نشان‌ مي‌دهد كه نگارگري عثماني با وجود تأثيرپذيري از نگارگري ايراني و نقاشي اروپايي راه خود را ادامه داده و با روش خود به آن‌ها هويت مستقل بخشيده است. با توجه به نوع تركيب‌بندي‌ها، نگاره‌هاي اين شاهنامه در سه سبك جاي مي‌گيرند كه احتمالاً توسط سه نگارگر كار شده است.