سياست‌ خارجي برزيل و ديپلماسي علم و فناوري

Brazil’s Foreign Policy and the Science and Technology Diplomacy

برزيل از قدرت‌هاي نوظهور است كه در سال‌هاي پس از جنگ‌ جهاني دوم توانسته روند رشد علمي و فناوري خود را علي‌رغم بي‌ثباتي‌هاي سياسي حاصل از انتقال پي‌درپي قدرت از سياست‌مداران به نظاميان و برعكس حفظ نمايد. سياست‌هاي علمي و فناوري برزيل اگرچه در دوران پيش از دموكراسي‌سازي در سال 1985 ، ناشي از انديشه‌هاي ترقي‌خواه حكومت‌هاي نظامي و ملي‌اي بود كه سركار مي‌آمدند، ولي پس از 1985 برزيل سياست‌هاي علمي و فناورانه خود را با ثبات و با برنامه ادامه داده است و حتي المقدور اجازه نداده نوسانات اقتصادي بر اين روند مؤثر واقع گردد. سؤال اصلي پژوهش: چگونه ديپلماسي علم و فناوري موجب پويايي سياست خارجي برزيل شده است؟ چگونگي استفاده برزيل از ديپلماسي علم و فناوري و بررسي ابزارها، بازيگران و سياست‌گذاري‌ها در اولويت بررسي قرار دارند. به نظر مي‌رسد برزيل علاوه بر تقويت نهادها و برنامه‌هاي ملي در جهت تعيين راهبردهاي علمي و فناوري چهار رويكرد اصلي در ديپلماسي را دنبال مي‌كند: اول چندجانبه‌گرايي تجاري، دوم تخصص‌گرايي(مثلاً ابداع ديپلماسي سوخت‌هاي زيستي در قاره آفريقا كه سال‌ها است فناوري توليد اين نوع سوخت را در دست دارد)، سوم استفاده از نهادهاي ملي مستقل از دولت مخصوصاً در جهت جذب بودجه و تبادلات دانشگاهي است مانند فاپسپ. تبادل اساتيد، صاحب‌نظران، صاحبان صنايع و دانشجويان بين دول مختلف، چه آن‌هايي كه فناوري برتر دارند كه باعث ارتقاي انديشمندان بومي مي‌شود و چه آن‌هايي كه فناوري ضعيف‌تري دارند كه باعث ايجاد بستر جهت تأمين منافع برزيل مي‌گردد. چهارم غيرامنيتي‌سازي و تأكيد بر وابستگي تجاري و اقتصادي مخصوصاً در منطقه آمريكاي لاتين. اين تحقيق به روش كتابخانه‌اي و اسنادي با رويكردي تبييني_تحليلي نگاشته شده است.

Brazil is counted among emerging powers now which has kept on its improvement after Second World War consistentetly. Despite of political instabilities throughtout these years (before 1985) Brazil kept on its way although the route of progress especially in the field of science and Technology compeletely tied up with the prevailed government, whether officers of politicians. After 1985 Brazil has saved stability of the state despite of economic instabilities. The main question is how Brazil leveraged Science Diplomacy to its national interests and which instruments and plans are preferred? It seems Brazil at the first step has strengthened its national institutions and national programs and outlooks. Overally its policy could be categorized in four main scopes. First Commercial Multilateralism, second Specialization (for example initiative of Biofuels Diplomacy and expanding its influence throughout the Africa), third is leveraging Independent National institutions for academic exchanges and subsidy granting. The most significant Brazilian Independent National institution is the State of São Paulo Funding Agency (Fapesp), and finally Desecuritizing its relations with other Latin American countries.