ارائه مدل رابطه اعتماد اجتماعي و نگهداشت وجه نقد: آزمون نظريه‌هاي ذخيره احتياطي و نمايندگي

A model for association between social trust and cash holding: A test of agency and precautionary savings theories

وجه نقد از عوامل مهم و حياتي هر واحد اقتصادي است. عوامل متعددي بر ميزان نگهداشت وجه نقد تاثيرگذار است كه يكي از اين عوامل، اعتماد اجتماعي است. در خصوص چگونگي تاثير اعتماد اجتماعي بر سطح نگهداشت وجه نقد شركت‌ها، دو نظريه رقيب در ادبيات مالي و حسابداري مطرح شده است. از يك‌سو، نظريه ذخيره احتياطي وجه نقد بيان مي‌كند شركت‌هايي با سطح اعتماد اجتماعي بالا، كمتر از ساير شركت‌ها اقدام به نگهداشت وجه نقد مي‌نمايند. از سوي ديگر، بر اساس نظريه نمايندگي رابطه مثبت بين سطح اعتماد اجتماعي و ميزان وجه نقد نگهداري شده شركت پيش‌بيني مي‌شود. بنابراين پژوهش حاضر با استفاده از رويكرد مدل‌سازي معادلات ساختاري به بررسي رابطه بين سطح اعتماد اجتماعي با ميزان نگهداشت وجه نقد شركت‌ها مي‌پردازد. بدين منظور، براي سنجش ميزان نگهداشت وجوه نقد شركت از دو مدل اپلر و همكاران (1999) و اوزكان و اوزكان (2004) و همچنين براي اندازه‌گيري سطح اعتماد اجتماعي از پرسشنامه صفاري نيا و شريف (1389) استفاده گرديد. پرسشنامه مذكور براي مديران مالي 116 شركت ارسال گرديد كه در نهايت، مديران مالي 82 شركت به پرسشنامه‌ها پاسخ دادند و در تحليل‌هاي آماري لحاظ شدند. پس از اطمينان يافتن از برازش قابل‌قبول مدل‌هاي اندازه گيري و ساختاري پژوهش، مطابق با پيش‌بيني نظريه نمايندگي، نتايج نشان مي‌دهد كه اعتماد اجتماعي باعث افزايش سطح نگهداشت وجه نقد شركت مي‌گردد.