عنوان مقاله :
سنجش شاخص‌هاي توسعه پايدار در جهت شكل‌گيري توسعه پايدار محله‌اي در شهر مهاباد
عنوان به زبان ديگر :
Measurement of Sustainable Development Indicators for Neghborhood Sustainable Development in Mahabad Township
پديد آورندگان :
پروزن، ادريس دانشگاه آزاد اسلامي واحد سمنان , كركه آبادي، زينب دانشگاه آزاد اسلامي واحد سمنان , ارغان، عباس دانشگاه آزاد اسلامي واحد سمنان
كليدواژه :
توسعه پايدار , محله پايدار , تحليل مسير , مدل موريس , شهر مهاباد
چكيده فارسي :
ناكامي‌ها در دستيابي به اهداف توسعه پايدار در توسعه‌هاي شهري در دهه‌هاي اخير موجب تغيير رويكرد برنامهريزان به سطح محلي گرديده است و اطلاع از وضعيت پايداري محلات گونه‌هاي بافت شهري مي‌تواند نقشي مؤثر در برنامهريزيها و جهت‌گيري‌هاي توسعه پايداري داشته باشد لذا اين پژوهش به شيوه توصيفي- تحليلي با هدف تحليل وضعيت شاخص‌هاي توسعه پايدار و پايداري محلات واقع در بافت‌هاي گوناگون شهر مهاباد از حيث چهار نوع بافت قديمي، مياني، بافت جديد و اسكان غيررسمي بر مبناي 5 شاخص اصلي (كالبدي، اجتماعي- فرهنگي، اقتصادي، خدماتي و زيست‌محيطي) و 44 شاخص فرعي مستخرج، صورت گرفته كه شاخص‌هاي اصلي به‌عنوان متغير اصلي و پايداري محلات به‌عنوان متغير وابسته در نظر گرفته‌شده و آزمون پيرسون و تحليل واريانس داده‌هاي بي مقياس در محيط Spss و Excel نشان مي‌دهد كه بين سه شاخص اقتصادي، كالبدي و خدماتي، با شاخص تلفيقي همبستگي و رابطه معني‌دار وجود داشته و همچنين تحليل مسير در نرم‌افزار Amos حاكي از ارتباط و تأثير مستقيم و غيرمستقيم سه متغير اصلي (شاخص‌هاي خدماتي، اقتصادي، كالبدي) بر روي متغير وابسته پايداري محلات بوده است سپس بر اساس مدل موريس محلات موردمطالعه رتبه‌بندي شده و نتايج مشخص مي‌سازد رتبه محلات شكل‌گرفته در بافت مياني و قديمي به دليل نزديكي به مركز شهر و برخورداري بهتر، مطلوب‌تر و رتبه محلات جديد و اسكان غيررسمي كه در دهه‌هاي اخير توسعه‌يافته‌اند در رتبه‌هاي پايين‌تري از لحاظ مقايسه قرارگرفته‌اند.
