كليدواژه :
شاهنامه , واژه هاي شاهنامه , يادگار , يازگار , سند
چكيده فارسي :
با آنكه طي چند دهۀ اخير در شرح دشواري‌ها و رفع مبهمات لغوي شاهنامه كوشش‌هايي شده است، هنوز كم نيستند بيت‌هايي كه مبهم‌اند و يا واژه‌ها و تركيباتي كه معناي دقيق آنها روشن نيست؛ از آن جمله است واژۀ «يادگار» كه در بيتي از شاهنامه كاربردي خاص دارد و «سِند» كه دست كم سه بار در شاهنامه استعمال شده و به نظر نمي‌آيد كه فردوسي در همۀ موارد از اين واژه همان معنايي را مي‌خواسته كه در فرهنگ‌ها ضبط شده است. در اين جستار، يادگار را به كمك دو متن كهنسال عربي كه در آنها به صورت اياذكار / ايادكار به كار رفته است وارسي كرده و نتيجه گرفته‌ايم كه اين واژه در آن بيت به معني طومار است و چنانكه يكي از پژوهندگان نيز يادآور شده در يكي از گويش‌هاي محلي فارس به همين معني رواج داشته است. سِند نيز در بيت مورد سخن به معني شخصي است كه نسبش را به كسي بازخوانند ولي از نسل او نباشد (فرزند خوانده/ پسرخوانده) و به اين معني در يكي از ترجمه‌هاي قديم قرآن به كار رفته است.
چكيده لاتين :
In spite of all efforts over the past decades in describing and tackling the ploblems of Shahnameh, there exist still verses, whose exact meaning are not clear because of ambiguous words and combinations. Among them, a specific application of the word "Yadgar (يادگار)", and "send (سند)" that is used at least three times in Shahnameh but it does not appear that Ferdowsi, in all cases, wanted the same meaning recorded in lexicons. The study explores this problem with the help of two ancient Arabic texts containing the word "Yadgar" in its ancient forms "Ayazkar/Ayadkar". It was concluded that this word means "scroll", just as it means in local dialect of Fars, as one of the scholars has mentioned ago. The word "Send" (adopted son), used also in one of the ancient translations of the Qur'an, refers to a person who is called by his kinship to someone, without being really of his generation
