بررسي نتايج آخرين فصل از پژوهش‌هاي باستان‌شناختي تپه‌گيان نهاوند

آخرين فصل از پژوهش‌هاي ميداني تپه‌گيان نهاوند در زاگرس‌مركزي در بهار و تابستان1390 هـ.ش. تحت‌عنوان گمانه‌زني به‌منظور تعيين عرصه و پيشنهاد حريم تپه به‌سرپرستي علي خاكسار انجام شد كه هدف اصلي اين طرح، حفاظت فيزيكي اين تپۀ شاخص دربرابر عوامل تخريبي آن بود. دركنار اين هدف، گاه‌نگاري تپه‌گيان و وضعيت باستان‌شناسي منظر بصري اين محوطه نيز براي نگارندگان پرسش اصلي بودند. طي اين برنامۀ پژوهشي، تعداد 27 گمانه در ابعاد 5 /1 در 5 /1 متر در همۀ جهات تپه ايجاد گرديد كه نتايج قابل‌توجهي به‌دست داد. ازجملۀ اين نتايج مي‌توان به ابعاد و اندازۀ تپه، شواهدي از دورۀ پارتي در آن و شناسايي عرصۀ واقعي تپه اشاره كرد كه گسترش آن در بخش‌هاي جنوبي، شرقي و جنوب‌شرقي عرصۀ ظاهري تپه نشان مي‌دهد كه در زير بافت خيابان‌ها و منازل مسكوني شهر كنوني گيان قرار داشته است. طي گمانه‌زني در محدوده‌اي خارج از عرصۀ ظاهري تپه، شواهدي از يك تدفين عصر‌ مفرغ‌مياني (تدفين 123) شناسايي گرديد كه با توجه به مستند نبودن 122 تدفيني كه طي كاوش‌هاي هيأت فرانسوي به‌دست آمده بود، تصميم بر آن شد تا اين تدفين به‌طور كامل مورد كاوش و مستندنگاري قرار گيرد. پژوهش حاضر داراي نظامي كيفي، هدف آن بنيادي، و ازنظر روش، توصيفي-تحليلي است. اساس يافته‌اندوزي در اين پژوهش ميداني است. در اين مقاله، ضمن ارائۀ نتايج حاصل از گمانه‌زني، به بحث، بررسي و مطالعات تطبيقي تدفين 123 تپه گيان پرداخته خواهد شد.