ارائه نسخۀ جديد و بازخواني گِل‌نبشته‌هاي آغازايلامي MDP 31, 33 و MDP 31, 27 موجود در موزۀ لوور

در خاور نزديك، قديمي‌ترين سيستم‌هاي نگارشي شناخته شده تا به امروز (سيستم نگارشي آغازميخي در بين‌النهرين و سيستم نگارشي آغازايلامي در فلات ايران) در پايان هزارۀ چهارم قبل‌ازميلاد ظهور كردند. اين سيستم‌ها، به‌منظور اهداف مديريتي و حسابداري بودند و با وجود تشابهاتي در سيستم‌هاي شمارشي و نشانه‌هاي عددي و عدم تشابه در نشانه‌هاي معنانگارانه در كنار يكديگر به‌صورت مجزا تكامل يافته‌اند. برخلاف سيستم نگارشي آغازميخي و وارث آن (خط ميخي)، به‌دليل ناپديد شدن اين سيستم نگارشي (آغازايلامي)در فلات ايران در حدود 2800 ق.م.، خط آغازايلامي هيچ هم‌خانواده‌اي از خود برجاي نگذاشته تا بتواند در رمزگشايي اين سيستم به ما كمك نمايد. به‌همين دليل در طي صد سالي كه از كشف اين سيستم مي‌گذرد، تنها عناصري كه در آن با خط آغازميخي مشترك است، مانند تعدادي از سيستم‌هاي شمارشي و تعداد انگشت‌شماري از نشانه‌ها، براي ما قابل فهم و رمزگشايي بوده‌اند. گِل‌نبشته‌هاي آغازايلامي MDP 31, 33 و MDP 31, 27، مانند بيشتر گل‌نبشته‌هاي آغازايلامي از شوش يافت‌شده و در اوايل قرن بيستم ميلادي براي نخستين‌بار منتشر شدند، زماني‌كه هنوز اطلاعات اندكي راجع‌به سيستم نگارشي و اقتصاد و ساختار جوامع آغازايلامي وجود داشت. مطالعات پيشرفتۀ امروزي در مورد ساختار جوامع در نيمۀ دوم هزارۀ چهارم قبل‌ازميلاد و همچنين سيستم‌هاي نگارشي باعث توجه روزافزون به ارزيابي و بازخواني مجدد اين متون شده است. در اين مقاله نيز به بازخواني مجدد اين دو گل‌نبشته و پيشنهادي براي درك بهتر از اين متون خواهيم پرداخت.