اثر سوپرجاذب، كود نيتروژني و تنش خشكي بر عملكرد و بهره‌وري آب گياه فلفل دلمه‌اي

در اين پژوهش گلداني، اثر سه سطح صفر (A0)، سه (A1) و پنج گرم (A2) سوپرجاذب اكوازورب در هر كيلوگرم خاك، سه سطح 70 (W1)، 85 (W2) و 100 (W3) درصد نياز آبياري و دو سطح 75 (F1) و 100 (F2) درصد نياز كود نيتروژني بر برخي صفات گياه فلفل دلمه بررسي شد. آزمايش به‌صورت فاكتوريل در قالب طرح بلوك‌هاي كامل تصادفي در 18 تيمار و سه تكرار انجام يافت. نتايج بيان‌گر معني‌داري اثر تيمارهاي سوپرجاذب و آبياري بر تمامي مولفه‌ها به‌جز قطر ساقه بود. در بين تيمارهاي سوپرجاذب، بيشترين مقادير عملكرد ميوه با 666.2 گرم و بهره‌وري آب 12.36 كيلوگرم بر مترمكعب در تيمار A2 به‌دست آمد. در بين تيمارهاي آبياري نيز بيشترين مقادير عملكردهاي ذكر شده به‌ترتيب با 621.81 گرم در تيمار W3 و 10.57 كيلوگرم بر مترمكعب در تيمار W1 به‌دست آمد. اثر تيمارهاي كودي نيز بر وزن اندام هوايي، ريشه و عملكرد ميوه معني‌دار شد. بيشترين عملكرد ميوه به مقدار 638.70 گرم در تيمار F2 به‌دست آمد. اثر متقابل دو متغير آب با سوپرجاذب نيز با تاثير بر مولفه‌هاي وزن تر و خشك اندام هوايي و زيرزميني و بر عملكرد و بهره‌وري آب، سبب حصول بيشترين مقادير عملكرد ميوه (916.65 گرم) و بهره‌وري (14.55 كيلوگرم بر مترمكعب) در تيمار A2W3 شد. با توجه به اينكه تفاوت كارآيي مصرب آب دو تيمار A2W3و A2W1 غيرمعني دار شد لذا با مصرب 0/5 درصد سوپرجاذب در خاك ميتوان با حفظ بيشترين كارآيي مصرب آب، 30 درصد در مصرب آب صرفه جويي نمود.