ارزيابي دو روش فيزيكي و آماري در برآورد حداكثر بارش محتمل در استان بوشهر

يكي از مولفه هاي مهم در مديريت منابع آب، حداكثر بارش محتمل (PMP) مي باشد. در اين مطالعه، حداكثر بارش محتمل 24ساعته (PMP24) با دو نگرش استاندارد و تعديل يافته هرشفيلد و روش فيزيكي در استان بوشهر برآورد و مقايسه گرديد. از بين ايستگاه هاي همديدي موجود در اين استان، تعداد 7 ايستگاه انتخاب شدند. داده ها شامل بارش هاي 24ساعته، دماي نقطه شبنم، سرعت باد، فشار سطح ايستگاه و فشار تبديل شده به سطح دريا طي سال هاي 1968 تا 2018 بودند. نتايج نشان داد كه در نگرش استاندارد، مقدار فاكتور فراواني و PMP24 در ايستگاه هاي مختلف به ترتيب در محدوده ي 9/17-2/16 و 6/880-5/433 ميلي-متر مي باشد. به طور مشابه، در نگرش تعديل يافته، اين مقادير به ترتيب در محدوده ي 64/4-39/2 و 4/213-6/103 ميلي متر برآورد گرديد. مقادير PMP24 منطقه اي براي دو نگرش استاندارد و تعديل يافته و روش فيزيكي به ترتيب 5/660، 4/181 و 9/139 ميلي متر برآورد شد. به طور كلي، با توجه به در نظر گرفتن خصوصيات فيزيكي توده هوا در روش فيزيكي، استفاده از اين روش به منظور كاهش عدم قطعيت پيشنهاد مي شود. در صورت استفاده از روش استاندارد هرشفيلد، هزينه طراحي و ساخت به طور چشم گير و غير ضروري افزايش مي يابد.