تاثير كپسول پروبيوتيك واژينال بر كلونيزاسيون واژن و نتايج درمان در مبتلايان به ولوواژينيت كانديدايي

زمينه و هدف: 75 درصد زنان حداقل يك بار در طول زندگي خود ولوواژينيت كانديديايي را تجربه مي كنند. هدف اين مطالعه تعيين تاثير پروبيوتيك واژينال لاكتوباسيلوس رامنوسوس پس از درمان ولوواژينيت كانديدايي بر نتايج درمان و كلونيزاسيون واژن بود. روش بررسي: اين مطالعه يك كارآزمايي باليني دو سو كور بود و نمونه ها شامل 58 زن مبتلا به ولووواژينيت كانديدايي (بر اساس كشت ترشحات) بودند. پس از درمان همه ي بيماران با كرم واژينال كلوتريمازول 2 درصد، تخصيص تصادفي نمونه ها به دو گروه پروبيوتيك و پلاسبو انجام شد (28 نفر پروبيوتيك و 30 نفر پلاسبو). گروه يك از كپسول پروبيوتيك واژينال لاكتوباسيلوس رامنوسوس به مدت هفت روز ،روزي دو بار استفاده نمودند.گروه دوم نيز كپسول پلاسبو واژينال استفاده كردند. قبل 2 تا 5 روز و يك ماه بعد از استفاده از پروبيوتيك، نمونه ها از نظر منفي شدن كشت ترشحات و كلونيزاسيون لاكتوباسيل هاي واژن، PH واژن و علائم باليني ولوواژينيت كانديدايي مورد بررسي قرار گرفتند.از آزمون هاي آماري كاي اسكوير، تست دقيق فيشر، تحليل واريانس با اندازه گيري هاي مكرر و آزمون post hoc استفاده شد و داده ها توسط نرم افزار spss تجزيه و تحليل شد. يافته ها: نتايج كشت قارچ كانديديازيس در دو گروه تفاوت آماري معني داري نداشت. همچنين عليرغم افزايش كلونيزاسيون لاكتوباسيل هاي واژن در گروه پروبيوتيك، بين دو گروه در دوره هاي مختلف زماني تفاوت معني داري وجود نداشت (0/255=P). مقايسه ميانگين تغييرات PH واژن نيز نشان داد كه تفاوت 0/480=P). نتيجه گيري: به نظر مي رسد كه استفاده از كپسول پروبيوتيك واژينال لاكتوباسيلوس رامنوسوس بركلونيزاسيون لاكتوباسيل هاي واژن در مبتلايان به ولوواژينيت كانديدايي تا حدودي موثر است. اما بر تغييرات PH واژن و نتايج درمان موثر نيست.