بررسي رابطه عوامل شخصيتي، تنظيم هيجان، شناخت‌هاي ضد اجتماعي، سلامت روان و حيطه‌هاي زندگي با رفتارهاي بزهكارانه‌ي نوجوانان

زمينه و هدف: رفتار هاي بزهكارانه ي نوجوانان يكي از نگراني هاي عمده جوامع، خانواده ها و نهادهاي اجتماعي است، لذا بررسي جامع و چند مولفه اي آن مي تواند راهگشاي مداخلات موثر در اين زمينه باشد. در نتيجه اين مطالعه به بررسي رابطه ي عوامل شخصيتي، تنظيم هيجان، شناخت هاي ضد اجتماعي، سلامت روان و حيطه هاي زندگي با رفتارهاي بزهكارانه ي نوجوانان پرداخته است. روش بررسي: طي مطالعه ي توصيفي مقطعي با طرح همبستگي از جامعه دانش آموزان پسر دوره دبيرستان شهرستان زنجان، 394 نفر از پايه هاي دوم، سوم و چهارم با استفاده از نمونه گيري خوشه اي در سال تحصيلي 95-94 به عنوان نمونه انتخاب شدند. داده ها توسط پرسشنامه شخصيتي نئو، مقياس تنظيم هيجان گراس و جان، پرسشنامه سلامت روان، مقياس نظارت خانواده سينگر، پرسشنامه همنشيني با همسالان بزهكار پاسكال، پرسشنامه خودكنترلي گروسميك، مقياس رضايت از مدرسه اوتينگ، پرسشنامه شناخت هاي ضد اجتماعي والترز، پرسشنامه خطر پذيري نوجوانان ايراني و پرسشنامه رفتار هاي بزهكارانه، جمع آوري و با استفاده از روش آماري ضريب همبستگي پيرسون و رگرسيون چندگانه تحليل شد. يافته ها: يافته هاي حاصل از رگرسيون چند گانه نشان دادند كه رفتار هاي بزهكارانه با متغير هاي خودكنترلي (P 0.001)، همنشيني با همسالان بزهكار (P 0.001)، شناخت هاي ضد اجتماعي (P 0.001) و روان رنجور خويي (P=0/044 ) رابطه مثبت و معني دار داشت در حالي كه رابطه اش با نظارت خانواده (P= 0/006) و با وجدان بودن (P=0/003) منفي و معني دار بود. نتيجه گيري: هم نشيني با همسالان بزهكار، خودكنترلي، شناخت هاي ضداجتماعي، نظارت خانواده، باوجدان بودن و روان رنجور خويي با رفتارهاي بزهكارانه نوجوانان ارتباط مستقل دارند.