مقايسه‌ي اثربخشي درمان EEG بيوفيدبك با دارو درماني و درمان فراشناختي دركاهش علايم افراد مبتلا به اختلال اضطراب فراگير

زمينه و هدف: اختلال اضطراب فراگير يكي از شايع ترين اختلالات روان پزشكي است كه با نگراني افراطي و غير قابل كنترل مشخص مي شود و همبودي بالايي با ساير اختلالات اضطرابي و افسردگي دارد. اين پژوهش با هدف مقايسه ي اثربخشي درمان فراشناختي، دارودرماني (SSRIs) وEEG بيوفيدبك در درمان اختلال اضطراب فراگير انجام شد. روش بررسي: 42 بيمار سرپايي مبتلا به GAD بر اساس معيارهاي DSM-IV-TR، به شيوه نمونه گيري مبتني بر هدف انتخاب شدند و به طور تصادفي در سه گروه درمان فراشناختي، دارودرماني و EEG بيوفيدبك جايگزين شدند. بيماران در هر گروه به مدت 10 هفته مورد درمان قرار گرفتند. مقياس كوتاه اختلال اضطراب فراگير (GAD-7)، و دامنه ي امواج مغزي آلفا در ناحيه اكسي پيتال (O1 و O2) با استفاده از دستگاه EEG بيوفيدبك در مرحله پيش آزمون و پس آزمون ثبت شد. در طول تحقيق 36 بيمار به درمان ادامه دادند و 6 نفر از درمان خارج شدند. نتايج با استفاده از آزمون هاي آماري، ANCOVA، ANOVA، آزمون تحليل واريانس با اندازه گيري مكرر، آزمون كلموگروف اسميرنف و آزمون تعقيبي LSD تحليل شدند. يافته ها: نتايج به دست آمده بيانگر اين بود كه هر سه روش درماني در درمان اختلال اضطراب فراگير موثر بوده است (0.001 P). همچنين نتايج نشان داد كه درمانEEG بيوفيدبك در مقايسه با درمان فراشناختي و دارودرماني منجر به بهبودي معناداري در شدت علائم اضطراب فراگير و افزايش دامنه امواج آلفا مي شود (0.001 P). ولي درمان فراشناختي و دارودرماني به سطح معناداري نرسيدند. نتيجه گيري: درمان EEG بيوفيدبك نسبت به درمان فراشناختي و دارودرماني در بهبوديGAD و افزايش دامنه امواج آلفا در ناحيه اكسي پيتال برتري داشت.