بررسي اثر آگونيست گيرنده 5HT3 هيپوكامپ جانبي بر فراموشي ناشي از مورفين در موش‌هاي كوچك آزمايشگاهي

زمينه و هدف: اوپيوئيدها اثرات متنوعي روي اعمال شناختي مي گذارند و برهمكنشي نيز بين گيرنده هاي سروتونيني و اوپيوئيدي در برخي از ساختارهاي مغزي از جمله هيپوكامپ گزارش شده است، بنابراين احتمال وجود برهمكنش عملكردي بين سيستم هاي اوپيوئيدي و سروتونيني در زمينه ي كنترل حافظه وجود دارد. هدف از اين مطالعه ارزيابي تاثير آگونيست گيرنده هاي 5HT3 بر بازگشت حافظه تخريب شده توسط مورفين بود. روش بررسي: در اين آزمايش از 96 راس موش كوچك آزمايشگاهي نژاد NMRI استفاده شد. اين موش ها به دوازده گروه هشت تايي موش تقسيم شدند كه به ترتيب دوزهاي مختلف آگونيست رسپتور5HT3 ، دوزهاي مختلف مورفين و تداخل اثر موفين و آگونيست گيرنده5HT3 را دريافت كردند. مورفين به صورت درون صفاقي تزريق شد و آگونيست گيرنده 5HT3 (MCHL) (mChlorophenylbiguanide hydrochloride) به صورت درون هيپوكامپي. روش حافظه اجتنابي مهاري از نوع stepdown براي بررسي حافظه مورد استفاده قرار گرفت. يافته ها: تزريق درون صفاقي مورفين (5 ميلي گرم بر كيلوگرم) منجر به فراموشي شد. تزريق درون هيپوكامپي و قبل از آموزش آگونيست گيرنده 5HT3 (MCHL) (0.5 نانوگرم بر موش) نيز منجر به تخريب حافظه ي كسب شده گرديد (0.50 P) همچنين تزريق درون هيپوكامپي MChl 0.005 نانوگرم بر موش) منجر به بازگشت حافظه تخريب شده توسط مورفين (5 ميلي گرم بر كيلوگرم) گرديد كه معني دار نبود. نتيجه گيري: نتايج نشان داد يك اثر سينرژيستيك بين آگونيست گيرنده هاي 5HT3 با گيرنده هاي اپيوئيدرژيك هيپوكامپ وجود دارد.