اثربخشي آموزش همسرداري مبتني بر شفقت بر بهبود روابط خانوادگي، تعارضات زناشويي، بخشش و صميميت زوجين ناشنوا و كم‌شنواي شهر اصفهان

The Effectiveness of Spouse Treating Based Compassion Training on Improving Family Relations, Marital Conflicts, Forgiveness and Intimacy among Deaf and Semi-Deaf Couples

پژوهش حاضر به منظور اثربخشي آموزش همسرداري مبتني بر شفقت بر بهبود روابط خانوادگي، تعارضات زناشويي، بخشش و صميميت زوجين ناشنوا و كم‌شنوا صورت گرفته است. اين پژوهش از نوع پژوهش‌هاي شبه آزمايشي بود. جامعه آماري عبارت بود از كليه زوجين ناشنواي شهر اصفهان. نمونه اين پژوهش شامل 20 نفر داوطلب از زوجينن ناشنوا يا نيمه‌‌شنواي شهر اصفهان بود كه به صورت غيرتصادفي (در دسترس) در دو گروه آزمايش و كنترل جايگزين شدند، در حالي كه گروه گواه در ليست انتظار بود. گروه آزمايش طي 8 جلسه 120 دقيقه‌اي بسته آموزشي را دريافت كردند. ابزارهاي پژوهش عبارت بودند از پرسش‌نامه روابط خانوادگي اولسون و بارونز (2004)، پرسش‌نامه تعارضات زناشويي (تجديدنظر شده، 1375، MCQ-R)، پرسش‌نامه بخشش تامپسون و همكاران (2005) و مقياس صميميت (الكسيس جي، واكر و ليندا تامپسون، 1983، IS)، هر دو گروه در سه مرحله پيش‌آزمون، پس‌آزمون و پيگيري در معرض ارزيابي قرار گرفتند. به منظور بررسي و تجزيه و تحليل داده‌ها از آمار توصيفي و استنباطي (تحليل واريانس با اندازه‌هاي تكراري) استفاده شد. (p<0.01) نتايج به دست آمده نشان داد آموزش همسرداري مبتني بر شفقت بر بهبود روابط خانوادگي، بخشش و صميميت به‌طور معنادار مؤثر بوده است، اما اين آموزش بر كاهش كل تعارضات زناشويي مؤثر نبوده است (0/05< p). طبق يافته‌هاي اين پژوهش مي‌توان گفت آموزش همسرداري مبتني بر شفقت روش مناسبي براي بهبود روابط زناشويي، افزايش بخشش و همچنين افزايش صميميت در زوجين ناشنوا بوده است.

The purpose of the current study was to examine the effectiveness of spouse treating based compassion training on improving family relation, marital conflicts, forgiveness and intimacy among deaf and semi-deaf couples. It was a semi-experimental study, with pre-test, post-test and control groups. The experiment sample was 20 deaf or semi-deaf volunteer couples from Isfahan that were non-randomly placed in control and experimental groups (each group 10 couples). While the control group was in waiting list, the experimental group was receiving training packages in eight 120 minutes sessions. The measurements were family relations (Barons & Olson, 2004), marital conflicts questionnaire (MCQ-R), forgiveness scales (Thompson et al, 2005) and intimacy scales (Alexis J et al, 1983). Both groups were evaluated in pre-test, post-test and follow-up. Data was analyzed by descriptive statistic (means and standard deviations) and inferential statistic (repeated measure variance). The results showed the training is effective on family relations, forgiveness and intimacy among couples (p<0.01) but it is not effective on marital conflicts (p>0.05) . As the results show, the training is a proper method to improve family relations, forgiveness and intimacy among deaf couples.