برنامه ريزي راهبردي به منظور توانمندسازي سكونتگاه هاي غيررسمي مطالعه موردي: شهرك پيام نور دزفول

سكونتگاه غيررسمي به عنوان يك چالش عمده اجتماعي، اقتصادي، كالبدي و غيره، دامن گير بسياري از شهرهاي جهان، به ويژه شهرهاي كشورهاي درحال توسعه مي باشند. لذا، لزوم توجه و ارائه برنامه ريزي راهبردي براي آن يك ضرورت اساسي محسوب مي شود. پژوهش حاضر، با هدف برنامه ريزي راهبردي به منظور توانمندسازي سكونتگاه هاي غيررسمي شهرك پيام نور شهر دزفول تدوين شده است. روش پژوهش از لحاظ هدف شناختي، توصيفي – تحليلي، روش گرداوري داده‌ها به صورت پيمايشي و ابزار سنجش آن پرسشنامه محقق ساخت بوده است. براي تجزيه و تحليل داده‌ها از تكنيك ويكور و سوات به صورت تركيبي استفاده شده است. جامعه آماري شامل صاحب‌نظران بخش هاي دولتي، عمومي و خصوصي در حوزه اسكان غيررسمي است كه جمعاً شامل 60 نفر بودند و به‌صورت نمونه‌هاي هدف‌مند انتخاب شده‌اند. نتايج نشان داد كه مهم ترين عامل قوت؛ پايين بودن هزينه خانوارها، مهم ترين عامل ضعف؛ وجود زمينه‌‌هاي شكل‌گيري اشتغال كاذب و غيررسمي، مهم ترين عامل فرصت؛ سنددار كردن پلاك‌هاي مسكوني و مهم ترين عامل تهديد؛ گرايش كودكان لازم التعليم به ترك تحصيل جهت ورود به بازار كار غيررسمي و كمك به تأمين مالي خانواده مي باشد. بنابراين، با توجه به نمره نهايي حاصل از نقاط داخلي، مي توان گفت كه در ساماندهي فضايي شهرك پيام نور دزفول نقاط ضعف و نقاط قوت، نسبت به يكديگر برتري ندارند و هر دو در حد متوسط مي باشند. هم چنين تهديداتي كه از طرف محيط خارجي براي ساماندهي فضايي اسكان غيررسمي شهرك پيام نور وجود دارند، با فرصت هاي آن برابر مي‌باشد.