تغيير ارجحيت بويايي تاس ماهي ايراني (Acipenser persicus Borodin, 1897) از طريق ايجاد حافظه بويايي

Changing olfactory preference by olfactory imprinting in Persian Sturgeon (Acipenser persicus) larvae

ايجاد حافظه بويايي يكي از روش هاي اميد بخش براي بهبود تغذيه نوزدان در دامپروري است. به منظور بررسي امكان ايجاد حافظه بويايي و بكارگيري اين روش در بهبود تغذيه لارو اوليه تاس ماهي ايراني، تخم لقاح يافته و لاروهاي اوليه حاصله تاس ماهي ايراني، در قالب سه تيمار از ابتداي جنيني تا روز 29 پس از تفريخ در معرض فنيل اتيل الكل با غلظت 0001/0 مول در ليتر و عصاره غذاي كنسانتره ماهي با غلظت 01/0 گرم در ليتر قرار گرفتند. به تيمار شاهد، ماده محركي افزوده نگرديد. در روز يازدهم و در روز بيست و پنجم پس از تفريخ، رفتار لاروها در مواجهه با بوي ماده محرك و عصاره آرتميا در آبراهه دو بازويي مورد ارزيابي قرار گرفت. نتايج حاصله از اين آزمون نشان داد كه لاروهاي نگهداري شده در معرض محرك هاي بويايي در روز يازدهم پس از تفريخ براي بوي ماده محركي كه در آن پرورش يافته اند، ارجحيتي قائل نيستند اما در روز بيست و پنجم پس از تفريخ، بوي موادي كه در معرض آن رشد يافته اند را نسبت به بوي عصاره آرتميا به عنوان ماده جاذب به طور معني داري ترجيح مي دهند (05/0>P). در حالي كه در روز 25 پس از تفريخ 80 درصد لاروهاي تيمار شاهد در اولين انتخاب وارد بازوي حاوي عصاره آرتميا مي‌‌شوند، لاروهاي پرورش يافته در معرض محرك بويايي، بازوي حاوي ماده محرك را براي اولين ورود انتخاب مي نمايند. ميانگين مدت زمان حضور اين لاروها (ارزش واكنش) در بازوي حاوي ماده محرك بويايي نيز به طور معني داري بيش از ميانگين مدت حضور آنها در بازوي حاوي عصاره آرتميا است (05/0>P). اين نتايج نشان داد كه قرار گرفتن مستمر جنين و لارو ماهي قره‌‌برون در معرض فنيل اتيل الكل با غلظت 0001/0 مول در ليتر و عصاره غذا با غلظت 01/0 گرم در ليتر موجب تغيير ارجحيت بويايي در لارو هاي 25 روزه مي شود.

Olfactory imprinting is one of the affordable approaches for improving neonatal feeding in husbandry. In order to evaluate the possibility of olfactory imprinting in the Persian sturgeon larvae and to evaluate its future application in the feeding of larvae, two groups of early fertilized eggs were exposed to the stimuli solution (phenyl ethyl alcohol (0.0001 mol/L) and the fish feed extract (0.01 g/L) until 29 days after hatching. The third group (control) exposed to neither stimuli solution nor the fish feed extract. Fish larvae behavior was examined in Y-maze at days 11 and 25 posthatch in order to evaluate the larvae preference/avoidance reactions to the stimuli solution and the fish feed extract. The results indicated that the exposed Persian sturgeon larvae did not show any preference/avoidance reaction at day 11 posthatch to the pertinent stimuli, whereas the exposed Persian sturgeon larvae preference was for the stimuli solution rather than the fish feed extract at day 25 posthatch (P<0.05). The preference of larvae of the control group was for the fish feed extract rather than the stimuli solution at day 25 posthatch, whereas the exposed Persian sturgeon larvae preference was for the stimuli solution rather than the fish feed extract at day 25 posthatch. The average time of the larvae presence (value for reaction) in the arm containing the pertinent stimuli was significantly higher than the average time of the larvae presence in the arm containing the fish feed extract (P<0.05). The result indicated that continues exposure of egg and larvae of the Persian sturgeon to the phenyl ethyl alcohol (0.0001 mol/L) and the fish feed extract (0.01 g/L) could change olfactory preference of the larvae at day 25 post hatch.