عنوان مقاله :
تنوع ريختي گونههاي لارو شورتماهيان (Perciformes: Sillaginidae) براساس آناليز ريختسنجي هندسي در شمال خليج فارس، محدوده استان بوشهر
عنوان به زبان ديگر :
Morphological diversity of Sillaginid larvae (Perciformes: Sillaginidae) based on Geometric Morphomeyrics Analysis in the northern Persian Gulf, Bushehr Province
پديد آورندگان :
قرباني، رسول دانشگاه علوم كشاورزي و منابع طبيعي گرگان - دانشكده شيلات و محيط زيست , اميني، محمد دانشگاه صنعتي خاتم الأنبياء بهبهان - دانشكده محيط زيست و منابع طبيعي
كليدواژه :
شورت ماهيان , گونه ها , شناسايي , ريخت سنجي هندسي , بوشهر
چكيده فارسي :
اين پژوهش با هدف ارزيابي كارآيي روش ريخت سنجي هندسي براي تعيين شكل لارو ماهي و شناسايي آنها در سطح گونه انجام شد. گونههاي خانواده شورت ماهيان (Perciformes: Sillaginidae) بهدليل سخت بودن شناسايي مراحل لاروي به عنوان مدل انتخاب شدند. تعداد 47 عدد لارو ماهي از ارديبهشت 1392 تا فروردين 1393 از خورهاي مركزي استان بوشهر توسط تور بونگو جمع آوري شد. در ابتدا نمونه ها بر اساس مرحله رشد و نمو به سه گروه پيش خميدگي، خميدگي و پس خميدگي تقسيم شده و سپس لاروهاي مرحله خميدگي و پسخميدگي بر اساس تعداد ميومر به سه دسته 34، احتمالاً 34 و 38 ميومري تفكيك شد. لاروهاي داراي 34 ميومر گونه sihama Sillago شناسايي شدند. پس از شمارش ميومرها، از نيمرخ چپ ماهيان عكسبرداري بهعمل آمده و تعداد 8 لندمارك روي تصاوير دو بعدي انتخاب و رقومي سازي شد. صفات شمارشي و دادههاي شكلي حاصله، پس از آناليز پروكراست (رويهمگذاري)، با استفاده از روشهاي آماري چند متغيره PCA و DFA مورد تجزيه و تحليل قرار گرفتند. از نظر شكلي، بويژه بين گروه 34 ميومري با دو گروه ديگر تفاوت معنيداري بين گروهها مشاهده شد. در گروه 34 ميومري فاصله نوك پوزه تا انتهاي لوله گوارش كوتاهتر بود. گروه 38 ميومري، ارتفاع بدن بيشتري نسبت به گروه احتمالاً 34 ميومري داشت. به طور كلي، روش ريخت سنجي هندسي ميتواند بهطور مؤثري براي شناسايي لارو ماهي در سطح گونه استفاده شود.
چكيده لاتين :
The aim of this study was to evaluate the efficiency of geometric morphometrics for describing the body shape of fish larvae, and identifying them to speciess. Species of sillaginid fishes (Perciformes: Sillaginidae) were chosen as the model group, as the larval stages in this family are particularly difficult to identify. 47 individuals collected from the central creeks of Bushehr province between June 2013 and April 2014 using bongo net. The individuals were first divided to three developmental stages, preflexion, flexion and postflexion. Then flexion and postflexion larvae were divided into three groups, depending on 34, probably 34 and 38 myomers. The larvae with 34 myomeres were identified as Sillago sihama. After counting myomers, 8 landmarks were digitized on pictures taken from left side of specimens. Data were analyzed using PCA and DFA after procrustes superimposition and data standardization. There are some meaningful shape differences between three groups (P<0.001), especially between 34 myomers group and other two groups. The preanal length in 34 myomers group was shorter than that of 38 and probably 34 myomers groups. The body height in 38 myomers group was higher than probably 34 myomers group. Therefore, geometric morphometrics is a promising tool for identifying fish larvae to species level.
عنوان نشريه :
پژوهش هاي ماهي شناسي كاربردي
عنوان نشريه :
پژوهش هاي ماهي شناسي كاربردي