نقد و بررسي دلايل ابوالفضل برقعي در مدعاي «قرآن بسندگي در تفسير»

A Review Over reasons Of Abul-Fazl Borqe'ee On Quran Sufficiency In Tafsir

ابوالفضل برقعي، از مشاهير معاصر، معتقد به قرآن بسندگي در تفسير و بي نيازي نسبت به احاديث معصومان است. او براي اين مدعاي خود دلايلي مي آورد، از جمله: روشن بودن قرآن و ضرورت تدبّر در آن، عدم نياز به تفسير امام بلكه مطلق تفسير به دليل قابل فهم بودن قرآن، عدم نياز به فهم تاويل آيات متشابه، مشكل تر بودن متن احاديث نسبت به قرآن، وجود اخبار متناقض و دروغين در روايات تفسيري، ضرورت موافقت روايات با قرآن، عدم وجود تفسير در صدر اسلام. نقد ادله برقعي و اثبات ضرورت استفاده از احاديث در تبيين قرآن در اين گفتار آمده است.

Abul-Fazl Burghe’ee, one of the contemporary elites, believes in Quran sufficiency in interpreting Quran, needless of infallibles’ traditions. He mentions some reasons for this claim, such as: Quran is clear and contemplating on it is essential, there is no need to comprehend the interpretation of moteshabeh verses, there is no need to refer to Imams’ interpretations as Quran in understandable, the wordings of the traditions are more difficult than the verses, the existence of contradictory and false news in interpretational traditions, the essentiality of agreement of traditions with Quran, non-existence of interpretation at the beginning of Islam. The present article includes a review of these reason and proving the essentiality of using traditions in explaining Quran.