مقايسه دو آنتي ژن بروسلا آبورتوس و بروسلا مليتنسيس جهت استفاده در آزمايش حلقه اي شير گوسفند

Comparison of Two Brucella abortus and Brucella melitensis Antigens Used in Ewe’s MRT

زمينه مطالعه: بروسلوز يكي از خطرناكترين بيماري‌هاي عفوني مشترك ميان انسان و دام است كه انتشار جهاني دارد. مصرف شير و فرآورده‌هاي آلوده دامي يكي از راه‌هاي اصلي انتقال بيماري به انسان است. در ايران گوسفند در مقايسه با گاو درصد آلودگي بالاتري به بروسلوز دارد، بنابراين تشخيص به موقع و دقيق اين بيماري نقطه شروع هرگونه برنامه مؤثر به منظور كنترل آن در انسان و دام است. جهت پايش گله از نظر آلودگي به بروسلوز آزمايش حلقه‌اي شير (MRT) توصيه مي‌شود كه در خصوص گله‌هاي گوسفند چندان قابل اعتماد نيست. شايد با تغيير نوع آنتي‌ژن مورد استفاده در MRT بتوان نتايج آن در گله‌هاي گوسفند را به واقعيت نزديك‌تر نمود. هدف: مقايسه استفاده از دو آنتي‌ژن‌ (بروسلا آبورتوس، بروسلا ملي‌تنسيس) در MRT جهت رديابي پادتن ضد بروسلا و نيز بررسي وضعيت آلودگي شير‌ گوسفندان منطقه دزفول به بروسلا با جستجوي ژنوم‌هاي بروسلا آبورتوس و بروسلا ملي‌تنسيس در شير با روش PCR بود. روش كار: در اين مطالعه 220 نمونه شير از 16 گله گوسفندان عشاير استان خوزستان منطقه دزفول اخذ گرديد. بدين منظور ابتدا MRT با دو آنتي‌ژن بروسلا آبورتوس و بروسلا ملي‌تنسيس بر روي نمونه‌ها انجام گرفت و سپس تمام نمونه‌ها با PCR نيز مورد بررسي قرار گرفتند. نتايج: بررسي MRT نشان داد كه از مجموع 220 نمونه، 47 مورد (3/21% ) با هر دو آنتي‌ژن بروسلا آبورتوس و بروسلا ملي‌تنسيس مثبت مي‌باشند. با PCR مشخص گرديد از مجموع 220 نمونه، فقط 9 نمونه (4%) به ژنوم بروسلا ملي‌تنسيس آلوده هستند كه MRT اين 9 نمونه نيز مثبت بود. نتيجه‌گيري نهايي: تفاوت معني‌داري بين استفاده از آنتي‌ژن بروسلا آبورتوس يا بروسلا مليتنسيس در MRT مشاهد نشد. اگرچه اساس دو روش PCR وMRT جهت تشخيص بروسلوز متفاوت است اما وجود تفاوت معني‌داري بين نتايج حاصل از PCR و MRT نشان مي‌دهد كه MRT حتي با تغيير آنتي‌ژن هم، در گوسفند آزمايش قابل اعتمادي جهت تشخيص آلودگي شير به بروسلا نمي‌باشد. با توجه به اينكه روش‌هاي مختلف شناسايي داراي محدوديت‌هاي خاص خود مي‌باشند، پيشنهاد مي‌شود در خصوص نمونه‌هاي شير ميش ضمن استفاده از يك روش سرولوژيكي به عنوان غربالگري از تكنيك‌هاي PCR و كشت جهت تشخيص قطعي استفاده گردد.

BACKGROUND: Brucellosis is one of the most dangerous worldwide infectious zoonotic diseases that are common between ruminants and human. Consumption of infected milk and by-products is the major transmission source to human. In Iran, sheep compared to cow, has a higher rate of contamination with brucellosis. Therefore, early detection and precision could be a starting point for any efficient program to control the disease in human and animals. For brucellosis monitoring, milk ring test (MRT) is recommended but the test is not reliable in sheep herds. Perhaps a more realistic outcome could be achieved by changing the antigen used in MRT. OBJECTIVES: Comparison of two Brucella abortus and Brucella melitensis antigens in MRT for detection of Brucella antibodies in milk, as well as monitoring contamination of ewe’s milk in Dezful region by detection of B. abortus and B. melitensis genes using PCR. METHODS: In this research, 220 milk samples from 16 different herds were collected from Dezful region’s nomadic at Khuzestan province. As the first step, MRT by two antigens, B. abortus and B. melitensis, were conducted on the samples. Next, the samples were subjected to detect Brucella genes using PCR technique. RESULTS: Results showed that 47 (21/3 %) out of 220 cases were positive by MRT test, in terms of both antigens of B. abortus and B. melitensis. In PCR, out of 220 samples, only 9 (4%) samples were positive for specific genes of B. melitensis which were MRT positive as well. CONCLUSIONS: A significant difference between B. abortus and B. melitensis antigens was not observed in MRT. Although the nature and basis of PCR and MRT methods for the diagnosis of brucellosis is different but a significant difference between the results obtained by PCR and MRT showed that MRT even by changing of antigens is still not authentic. Considering that various methods of identification have their limitations, it is recommended that in ewe’s milk samples, in addition to using a serological method as screening, PCR and culture methods should be used for definitive diagnosis.