بررسي توصيفي راديوگرافي و اولتراسونوگرافي تخم در ايگواناي سبز (Iguana iguana) سالم و متعاقب تخم ماندگي

Radiographic and Ultrasonographic Evaluation of Egg in Healthy and Egg-Bound Green Iguana

زمينه مطالعه: بيماري‌هاي توليد مثلي از مهمترين و مخاطره برانگيزترين مشكلات ايگواناهاي ماده مي‌باشند. تخم ماندگي يكي از بيماري توليد مثلي مي‌باشد كه در اين بيماري ايگواناي ماده در گذاشتن يك ياچند تخم دچار مشكل مي‌شود،كه اغلب نگهداري نامناسب اين حيوانات در شرايط خانه علت اصلي اين عارضه مي‌باشد. تمايز حالات فيزيولوژي و پاتولوژي توليد تخم، نظير تخم ماندگي در ايگوانا بسيار دشوار است و نياز به مطالعات گسترده دارد. هدف: در مطالعه حاضر ارزش تشخيصي دو تكنيك تصويربرداري راديوگرافي و اولتراسونوگرافي در عارضه تخم ماندگي در ايگواناي سبز مقايسه شده اند. روش كار: از دو روش تصويربرداري تشخيصي راديوگرافي ديجيتال و اولتراسونوگرافي به عنوان روش‌هاي غير تهاجمي و به منظور ارزيابي تخم ماندگي در ايگواناي ماده استفاده شد. اولتراسونوگرافي با رهيافت شكمي و در نماهاي استاندارد صورت گرفت. حالت گماري‌هاي راديوگرافي نيز به صورت پشتي-شكمي و جانبي بود. نتايج: اولتراسونوگرافي اطلاعات بيشتر و دقيق تري نسبت به راديوگرافي كه شايد تنها در تشخيص حضور تخم‌هاي با پوسته كلسيفيه و بارداري ايگوانا مفيد باشد، دراختيار مي‌گذارد. تخم‌ها و فوليكول‌هايي با اكوژنيسيته و اندازه متفاوت، حاشيه‌هاي نامنظم تخم‌ها و مايع آزاد اكوژن درمحوطه شكمي نشانه‌هايي مي‌باشد كه در اولتراسونوگرافي ايگواناهاي ماده متعاقب تخم ماندگي مشاهده مي‌شود. از ميان نشانه‌هاي اولتراسونوگرافي، مهم ترين و قابل اعتمادترين نشانه بيماري تخم ماندگي، وجود مايع آزاد اكوژن در حفره سلومي مي‌باشد، در حاليكه راديوگرافي قادر به نشان دادن اين مايع در حفره سلومي ايگواناهاي سبز تخم مانده نمي باشد. از بين دو نماي راديوگرافي نيز، نماي پشتي-شكمي نسبت به نماي جانبي اطلاعات بيشتري در مورد وضعيت تخم‌ها و فوليكول‌ها ارائه مي‌دهد. نتيجه گيري نهايي: در مجموع در صورت مشكوك بودن به بيماري تخم ماندگي در ايگواناي سبز، اولتراسونوگرافي نسبت به راديوگرافي قابل اعتمادتر است و محكم ترين نشانه نيز مشاهده مايع آزاد اكوژن در محوطه شكمي مي‌باشد. درنهايت هردو روش اولتراسونوگرافي و راديوگرافي ديجيتال به عنوان مكمل در تشخيص بيماري تخم ماندگي در ايگواناي ماده سبز توصيه مي‌شود.

BACKGROUND: Reproductive diseases are among the most important life threatening problems in captive female iguanas. Egg binding is a reproductive disorder in which female iguana cannot lay one or more of its eggs, mainly caused by improper husbandry. Physiological and pathological process of egg production such as egg binding in iguanas has to be assessed more. OBJECTIVES: In this study, diagnostic value of two modalities, radiography and ultrasonography, have been compared for evaluation of egg binding in green iguana. METHODS: In this study ultrasonography and digital radiography were used as non-invasive methods to evaluate and describe dystocia in captive female green iguanas. Ultrasonography was performed in ventral aspect of abdomen in two sagittal and transverse planes. While radiographic images were taken in both dorso-ventral (DV) and lateral projections. RESULTS: Ultrasonography provided more accurate and informative results than digital radiology. Radiography can be used to detect gravidity and presence of large eggs or follicles. Heterogeneous echogenic eggs or follicles, with different egg size, irregularity in egg borders and echogenic free fluid in celomic cavity were detected in egg-bound green iguanas. Among these ultrasongraphic evidences, the strongest sign was presence of echogenic free fluid in celomic cavity. However digital radiography is unable to delineate fluids in celomic cavity following egg binding in green female iguanas. Among two radiographic positioning, dorso-ventral view provides more information than lateral images. CONCLUSIONS: In conclusion, when we encounter a female green iguana with clinical signs of egg binding, ultrasonography has more advantages than radiography, however both modalities can be informative