نقش فرايندهاي آب‌شناختي در ايجاد آبكند مبتني‌ بر روابط مساحت شيب در مناطق خشك استان مركزي

فرسايش آبكندي، تهديدي جدي در كمين جوامع بشري و محيط‌زيست است كه با تمركز جريان ايجاد مي‌شود و متأثر از تغييرات پستي‌وبلندي، ويژگي‌هاي خاك و فعاليت‌هاي انساني تشديد مي‌يابد؛ ازاين‌رو در اين پژوهش نوع فرايندهاي آب‌شناختي مؤثر بر تشكيل آبكند در مناطق خشك استان مركزي و در دو منطقه‌ي آبكندي رباط‌ترك و پيك‌زرنديه بررسي و آستانه‌ي مساحتشيب در اين دو منطقه تعيين شد. پس از برداشت مشخصات ريخت‌سنجي آبكندها، رابطه‌ي تواني مساحت شيب براي آبكندها برقرار شد. نتايج نشان داد كه در منطقه‌ي رباط‌ترك رابطه‌ي مساحت شيب همبستگي زيادي دارد و توان b آن نيز منفي است. جريان سطحي همراه با تشديد فرسايشِ ناشي از عمل انحلال، در ايجاد آبكند اين منطقه نقش داشت. در منطقه‌ي پيك‌زرنديه، همبستگي قوي در رابطه‌ي مساحت شيب مشاهده نشد، ولي در تراز اطمينان 95% معني‌دار بود. در اين منطقه نيز تأثير جريان سطحي و پديده‌ي انحلال در تشكيل آبكند مشهود بود؛ ازاين‌رو افزون‌بر اهميت اقليم، با همگن‌سازي آبكندها براساس نوع كاربري مي‌توان به مدل‌هاي بهتري دست‌يافت. به‌اين‌ترتيب مقادير واقعي‌تر از آستانه‌ي پستي‌وبلندي حاصل خواهد شد كه شرايط محيطي منطقه را بهتر منعكس خواهد كرد.