اولويت بندي مكان‌هاي مناسب ساخت سد زيرزميني با استفاده از مدل تصميم گيري چندمعياره تاپسيس در آبخيز صادق‌آباد، استان فارس

ساخت سدهاي زيرزميني يكي از راه‌هاي به‌دست‌آوردن آب در مناطق خشك و نيمه‌خشك و مقابله با بحران خشك‌سالي است. سدهاي زيرزميني سازه‌هايي هستند كه در مسير جريان آب زيرزميني ساخته شده و باعث بالاآمدن آب و ذخيره‌ي آن در مخزن خود مي‌شوند. مهم‌ترين مشكل در ساختن سدها يافتن مكان مناسب است.هدف از پژوهش حاضر، مكان‌يابي و اولويت‌بندي مناطق مناسب ساخت سد زيرزميني با استفاده از روش‌ تصميم‌گيري چندمعياره‌ي تاپسيس در آبخيز صادق‌آباد استان فارس است. با انجام بازديدهاي صحرايي و درنظر گرفتن عوامل درصد شيب، فاصله از گسل، كاربري زمين و سازند زمين‌شناسي مناطق نامناسب حذف، و نقشه‌ي مناطق توانمند براي ساختن سد زيرزميني در منطقه تهيه شد. براي اولويت‌بندي مكان‌هاي مناسب بر اساس نظر كارشناسان و مرور بر منابع علمي، از 9 معيار كميت آب، طول محور سد، عمق محور سد، ضريب ذخيره‌ي مخزن، حجم مخزن، تكيه‌گاه، شيب، نياز آبي (آشاميدني كشاورزي و صنعت) و دست‌رسي (جاده، روستا و منابع قرضه) استفاده شد. بر  بر اساس قضاوت كارشناسي و تعريف معيارها و برهم‌نهي نقشه‌هاي پايه 17 محل اوليه انتخاب شد. نتايج نشان داد كه بيش‌ترين وزن در مكان‌يابي سد زيرزميني كميت آب و نياز آبي (به‌ترتيب 0/308 و 0/2048) بود. در مقابل، كم‌ترين وزن در طول محور سد و تكيه‌گاه محور سد (0/0074 و 0/0028) ديده شد. در پايان، اولويت‌هاي اول تا سوم سه محل پيشنهاد‌شده‌ي سدهاي 15، 2 و 14 معرفي شد. با توجه به محدوديت جدي منابع آب زيرزميني در بخش عمده‌يي از كشور و به‌ويژه استان فارس، استفاده از اين روش‌ها براي شناسايي محل‌هاي مناسب و توسعه‌ي سدهاي زيرزميني سودمند خواهد بود.