تأثير برنامه‌ريزي كاربري اراضي بر ترافيك با رويكرد توسعه پايدار

شهرهاي امروز ما با مشكلات عديده‌اي چون ترافيك، انواع آلودگي‌هاي زيست‌محيطي، نابه‌ساماني و اغتشاش فضايي و بصري محيطي مواجه هستند. در خيابان امام خميني نيز به‌دليل جاي‌گيري در بافت مركزي شهر اروميه و برخورداري از مراكز فرهنگي، اقتصادي، اجتماعي، گردش‌گري، اداري و ...، شاهد معضل ترافيك و آلودگي هوا هستيم. هدف از اين مقاله، شناسايي شاخص هاي مؤثر كاربري اراضي بر ترافيك شهري و رتبه بندي تأثير اين شاخص ها بر ترافيك شهري در راستاي توسعه پايدار شهري است. با توجه به ماهيت موضوع، از روش توصيفي- تحليلي استفاده شده است و هم‌چنين به بررسي كيفي و كمي دو مؤلفه كاربري اراضي و ترافيك پرداخته شده است. حجم نمونه اين پژوهش، تعداد استفاده‌كنندگان از خيابان امام است و چون جامعه آماري دقيقي در دست نيست از فرمول كوكران استفاده شده است كه حجم نمونه براي اين محدوده 170 به‌دست آمد. در اين مقاله، مؤلفه هاي كاربري زمين مؤثر بر ترافيك شهري شناسايي شده و با استفاده از آزمون فريدمن، همبستگي اسپيرمن و فرآيند تحليل شبكه‌اي (ANP) با يكديگر مقايسه و رتبه‌بندي شدند. با توجه به تحليل‌هاي صورت گرفته، شاخص تنوع كاربري‌ها، بيشترين ارزش را در محدوده مورد مطالعه كسب كرد كه براي رابطه‌يابي ميان تنوع كاربري‌ها و ترافيك به بررسي رابطه ميان اين دو متغير پرداخته شد كه با توجه به آزمون اسپيرمن، همبستگي معناداري بين تنوع كاربري و ترافيك وجود دارد و از آن‌جايي‌كه مقدار ضريب اسپيرمن بين 0.3 تا 0.5 است، بيان‌گر رابطه متوسط مستقيم ميان اين دو متغير است. نتايج اين پژوهش حاكي از اين است كه تنوع كاربري‌ها داراي تأثير مستقيم در ايجاد ترافيك در بافت‌هاي شهري را دارد كه در راستاي مكان‌يابي بهينه و تمركززدايي فعاليت‌ها و كاربري‌هاي مستقر در خيابان امام بايد سياست‌هايي اتخاذ شود.