قابليت مقايسه صورت‌هاي مالي و احتمال گزارشگري متقلبانه

گزارشگري مالي متقلبانه كه از آن به حذف يا تحريف عمدي اطلاعات از سوي مديران ارشد اجرايي شركت‌ها به منظور پنهان نمودن عملكرد واقعي تعبير شده، يكي از جرائم جدي شركت‌ها محسوب مي‌شود. از اين‌رو، پژوهش‌هاي مختلف صورت گرفته به بررسي عوامل موثر بر احتمال گزارشگري متقلبانه پرداخته و پژوهش حاضر نيز با تمركز بر يك جنبه از محيط گزارشگري مالي، يعني قابليت مقايسه صورت‌هاي مالي، رابطه بين قابليت مقايسه صورت‌هاي مالي و احتمال گزارشگري متقلبانه شركت‌ها را مورد بررسي قرار مي‌دهد. بدين منظور، براي سنجش قابليت مقايسه صورت‌هاي مالي از مدل دي فرانكو و همكاران (2011) و از رويكرد ارائه شده توسط ريبار و همكاران (2014) و رهروي دستجردي و همكاران (1397) كه مبتني بر حق‌الزحمه حسابرسي است، براي سنجش احتمال گزارشگري متقلبانه استفاده گرديد. فرضيه تحقيق نيز با استفاده از نمونه‌اي متشكل از 89 شركت پذيرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران طي سال‌هاي 1392 تا 1396 و با بهره‌گيري از روش رگرسيون چندمتغيره لجستيك مورد بررسي قرار گرفت. نتايج پژوهش بيانگر آن است كه قابليت مقايسه صورت‌هاي مالي، احتمال گزارشگري متقلبانه شركت را كاهش مي‌دهد. براساس يافته‌هاي پژوهش مي‌توان نتيجه گرفت كه قابليت مقايسه صورت‌هاي مالي مي‌تواند با افزايش شفافيت و قابل فهم بودن گزارش‌هاي مالي منجر به كاهش رفتار فرصت‌طلبانه مديران و احتمال گزارشگري متقلبانه شود.