آسيب‌شناسي خاطره‌نويسي جنگ (مطالعه‌ي موردي مجموعه خاطرات هفت ستون)

خاطره‌نويسي پايداري در سال‌هاي اخير مورد توجه بسياري از نويسندگان  قرار گرفته است. يكي از مهم‌ترين دلايل اهميت خاطرات نبرد هشت‌‌ساله، تلاش براي درك «كلان‌روايت» در مجموعه خاطرات شفاهي جنگ بوده است. در روايت‌هاي تاريخي‌جنگ، معلوم مي‌شود كه مجموعه‌اي از چند گفتمان شامل تاريخ شفاهي، تاريخ، جزء‌نويسي (خرده روايت)، تحليل و توصيف وضعيت كلان در آنها خلط شده است. يكي از مهم‌ترين دلايل اين تنوع نگرش و در نتيجه تكثر نگارش، غلبه يافتن شيوه‌ي روايت خاطره، بدون پژوهش و اسلوب نگارش است. در اين پژوهش با رويكرد انتقادي مجموعه خاطرات «هفت ستون» مورد نقد و بررسي قرار گرفته است. هدف از اين پژوهش نشان دادن مهم‌ترين آسيب‌هاي حوزه‌ي خاطره شفاهي و برجسته‌سازي وجوه مشترك نقصان در ديگر روايت‌هاي خاطرات شفاهي است. برخي از مهم‌ترين آسيب‌هاي نگارش خاطره در قالب چگونگي انتقال روايت جاي دارد. اين آسيب‌ها مجموعه‌اي درهم تنيده از شيوه‌ي روايت، عناصر روايي و ساختاري اجزاست كه در مجموعه خاطرات مذكور و اغلب خاطرات شفاهي وجود دارد.