امكان‌سنجي فقهي قراردادهاي مشتقه آب‌وهوا با استفاده از روش تحقيق اجتهاد چندمرحله‌اي

صنعت كشاورزي كه از آن بعنوان يك صنعت مادر ياد مي‌شود، با ريسك‌هاي متعددي روبرو مي‌باشد و اين امر سبب كاهش تمايل سرمايه‌گذاران به سرمايه‌گذاري در اين صنعت گرديده است. برخي از اين ريسك‌ها از جمله ريسك بلاياي طبيعي، ريسك‌هاي خاص اين صنعت محسوب مي‌شود. كشورهاي توسعه يافته به منظور پوشش ريسك مذكور از ابزارهاي گوناگوني از جمله ابزار مشتقه آب‌وهوا استفاده مي‌كنند. ابزار مشتقه آب‌وهوا همانند ساير ابزارهاي مشتقه كه در بازارهاي مالي مورد استفاده قرار مي‌گيرند، بر مبناي دارايي پايه خود ارزشگذاري شده با اين تفاوت كه دارايي پايه آن را شاخص دما، بارش باران، بارش برف و ... تشكيل مي‌دهد.  اين پژوهش ضمن مرور ماهيت قراردادهاي مشتقه آب‌وهوا،  به امكان‌سنجي فقهي براي اجراي ابزارهاي مذكور پرداخته است. روش تحقيق به كار گرفته شده در اين خصوص نيز، روش تحقيق اجتهاد چندمرحله‌اي مي‌باشد. بر اساس نتايج اين پژوهش استفاده از اين ابزارها به شكلي كه در بازارهاي متعارف معامله مي‌شود به دليل ماليت نداشتن دارايي پايه و همچنين عدم رعايت اصل اكل مال به باطل و شبهه عدم رعايت اصل ممنوعيت ضرر، منطبق با مباني فقه اماميه نمي‌باشد. در عين حال امكان رفع ايرادات و طراحي ابزار منطبق با فقه اماميه دور از ذهن نيست.