مديريت ريسك اعتباري در بانك ها با استفاده از رويكرد تركيبي

هدف اصلي اين پژوهش ارائه مدل مناسب به منظور مديريت ريسك اعتباري در بانك ها با استفاده از رويكرد تركيبي DEMATEL و فرآيند تحليل شبكه اي (ANP) است .در اين پژوهش از بين متغير هاي شناسايي شده، 17 متغير با استفاده از قضاوت خبرگان ( روش دلفي ) مورد تائيد قرار گرفتند . جامعه آماري پژوهش حاضر مديران و متخصصان  بانك (بانك صادرات استان گيلان )  مي باشد. ابزار مورد استفاده براي جمع آوري داده هاي تحقيق پرسشنامه است كه تعداد 8 پرسشنامه بين خبرگان تحقيق  توزيع  گرديد و براي  تجزيه و تحليل داده ها از تلفيق تكنيك DEMATEL و ANP استفاده شد.  با تجزيه و تحليل داده ها در تكنيك و فرآيند DEMATEL مشخص گرديد كه در بين 17 معيار شناسايي  شده موثر بر ريسك اعتباري در بانك ها ، ريسك عملياتي بيشترين تاثيرگذاري رابر ريسك اعتباري دارد . از ميان معيارهاي ريسك عملياتي نيز كيفيت فرآيند بررسي تسهيلات بيشترين تاثير رادارد به عبارتي اين معيار با اهميت ترين معيار از نظر تاثيرگذاري و تاثيرپذيري در كل سيستم است . همچنين ريسك تمركز نيزداراي اهميت بالايي در كل سيستم است. نتايج اين پژوهش در مديريت ريسك اعتباري بانك ها قابل استفاده و داراي اهميت است.