بهينه سازي سبد سرمايه گذاري با رويكرد نظريه ارزش فرين در بورس اوراق بهادار تهران

همواره  بر قراري رابطه تعادلي بين ريسك و بازده  معيار اصلي براي تصميمات سرمايه گذاري در بورس اوراق بهادار بوده است. هر سرمايه گذاري در صدد انتخاب تركيب بهينه اي از سرمايه گذاري است كه با توجه به ميزان ريسك و بازده آن ، تابع مطلوبيتش حداكثر گردد. در اين تحقيق سعي بر آن بود كه مدلي كاراتر از مدل هاي موجود و مرسوم براي بهينه سازي سبد سرمايه گذاري ارائه گردد. مدلي كه با در نظر داشتن شرايط عدم قطعيت و ريسك سرمايه گذاري، بازدهي بيشتري را براي سرمايه گذاران فراهم نمايد. به همين منظور از نظريه ارزش فرين براي سنجش ريسك سرمايه گذاري به عنوان يكي از جديدترين سنجه هاي ارزش در معرض ريسك استفاده شده است. قلمرو زماني تحقيق از ابتداي سال 1392 تا پايان سال 1397 و جامعه آماري نيز 50 شركت برتر بورس اوراق بهادار تهران بوده است. در گام اول با استفاده روش گارچ و حداكثر سازي تابع درستنمايي، نوع توزيع بازده شركت هاي فعال و برتر بورسي مشخص گرديد و در گام بعد مرز كارآ سرمايه گذاري ريسكي در بورس اوراق بهادار تهران با استفاده از يك مدل برنامه ريزي كوآدرتيك با رويكرد ارزش فرين محاسبه و با مرز كارآ مدل ماركويتز مقايسه گرديد. ، نتايج  تحقيق حاكي از آن بود كه تشكيل سبد سهام بهينه، با استفاده از نظريه ارزش فرين تفاوت چنداني با مدل ميانگين – واريانس ماركويتز ندارد.