بررسي ارتباط بين هزينه‏ هاي نمايندگي و سلامت مالي شركت‏ها: شواهدي تجربي از بورس اوراق بهادار تهران

مديران شركت‏هاي درمانده، اطلاعات مالي و فعاليت‏هاي واقعي خود را براي مخفي نمودن يا به تعويق انداختن وضعيت نابسامان مالي شركت، دست‏كاري مي‏‏كنند. در اين شركت‏ها، اقدامات مديريت به جاي قرار گرفتن در مسير اصلاح و بهبود وضعيت نابسامان مالي شركت، بيشتر جنبه‏هايي از تصميم‏ گيري‏هاي مديريت را آشكار مي‏سازد كه سعي در پنهان داشتن وضعيت نابسامان موجود و حفظ منافع شخصي دارد. بنابراين، در پژوهش حاضر به صورت تجربي ارتباط بين مسأله نمايندگي و سلامت مالي شركتي مورد بررسي قرار گرفت. به اين منظور، 120 شركت از بين شركت‏هاي پذيرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران‏ در بازه زماني سال‏هاي 1382 الي 1395 به عنوان نمونه پژوهش انتخاب گرديد. فرضيه ‏هاي پژوهش با استفاده از رگرسيون خطي و مقايسه ميانگين‏ها، مورد آزمون قرار گرفت. نتايج مبتني بر شاخص سلامت مالي زد آلتمن تعديل‏ شده (1968) نشان داد، هزينه‏ هاي نمايندگي از عوامل مؤثر بر نابساماني و درماندگي مالي است و اين‏كه هزينه‏ هاي نمايندگي در شركت‏هاي سالم، كمتر از شركت‏هاي ناسالم است. ولي نتايج به ‏دست آمده مبتني بر شاخص سلامت مالي اولسون (1980)، حاكي از نبود رابطه بين هزينه‏ هاي نمايندگي و سطح سلامت مالي است و تفاوت معناداري بين هزينه‏ هاي نمايندگي در شركت‏هاي سالم و غيرسالم بر اساس اين شاخص مشاهده نگرديد.