بررسي رده شناختي ساخت‌هاي همراهي در زبان فارسي

پژوهش‌حاضر به‌بررسي‌ساخت‌همراهي فارسي با اتكا بر رويكرد رده‌شناسي استولز و همكاران‌(2006)‌مي‌پردازد. آن‌ها سه رده‌‌زباني ( (B) , (Aو (C) را در طبقه‌بندي زبان‌ها پيشنهاد‌كرده‌اند. هدف اين‌است كه بدانيم ساخت‌‌همراهي فارسي داراي چه ويژگي‌هاي است و زبان‌فارسي در كدام‌گروه از رده‌هاي پيشنهادي قرار‌دارد. بررسي داده‌ها نشان‌مي‌دهد كه ساخت‌همراهي فارسي به سه نوع رابطه‌‌همراهي، ابزاري و حالت تقسيم‌مي‌شود. گروه اول، شامل سه زيرمجموعه همراهي فردي‌با فرد‌ديگر، فردي با خودش و چندين فرد‌در يك‌گروه است. گروه دوم، شيء در مقام‌ابزار، وسايل حمل‌و‌نقل، عضو بدن و ابزار جاندار مي‌باشد. گروه‌سوم، همراهي با مفاهيمعاطفي حالت رويداد فعل را نشان‌مي‌دهد. سازه‌هاي‌دروني ساخت‌‌همراهي شامل همراهي‌كننده، همراهي‌شونده و رابط ميان آن‌هاست. بررسي شواهد زبان‌فارسي با استناد بر ويژگي‌هاي اصلي(عامليت، همپايگي و مالكيت‌) و فرعي(مقيد بودن، كاربرد بدونِ و فقدان نشانه ) نشان‌مي‌دهد كه اين زبان بر خلاف زبان‌هايي مانند‌ارمني، سواحيلي و ايسلندي در زبان‌هاي گروه (B) قرار مي‌گيرد و همانند زبانهاي آلماني و سوئدي عمل‌مي‌كند.