خشونت كلامي در نمايشنامه هاملت با سالاد فصل: رويكردي گفتماني

در پژوهش حاضر، مقولۀ خشونت كلامي در نمايش‌نامۀ هاملت با سالاد فصل در چهارچوب نظريه گفتماني مالكين (2004) مورد بررسي قرار گرفته است. مالكين در بررسي خشونت كلامي، شاخص‌هايي شش‌گانه معرفي مي‌كند كه به‌واسطه آن‌ها زبان كنش‌گري خشونت‌بار شناخته مي‌شود. هدف اصلي اين پژوهش، معرفي و كاربست نگره‌اي زبانشناختي در تحليل گفتمان خشونت‌آميز دراماتيك است. در متون نمايشي (همچون ديگر متون ادبي)، شخصيت‌ها توسط زبان خلق مي‌شوند؛ تحت استيلاي قوانين حاكم بر آن پرورش مي‌يابند؛ گاهي توسط آن مورد تعرض قرار مي‌گيرند و در نهايت دگرگون مي‌شوند. نظر به اين‌كه شكل‌گيري شخصيت‌هاي نمايشي بر پايه ديالوگ‌هايشان شكل مي‌گيرد، مطالعه علمي خشونت كلامي به عنوان يكي از مؤلفه‌هاي كلام دراماتيك در اين نوع ادبي ضروري به نظر مي‌رسد. پژوهش حاضر بر پايه نظريه مالكين (2004) در مورد الگوهاي خشونت كلامي در درام، با رويكردي گفتماني به بررسي اين الگوها در نمايش‌نامه هاملت با سالاد فصل اكبر رادي مي‌پردازد، و تلاش مي‌كند تا مؤلفه‌هاي غالب در گفتمان خشونت‌آميز شخصيت‌هاي اين نمايش را ارائه كند.