شماره ركورد :
1083833
عنوان مقاله :
مقايسه تأثير القاي موسيقي و تقليد حركات قصدمند بر افزايش ميانگين تعداد فعل در جمله در كودكان اُتيستيك
پديد آورندگان :
يارمند ، هانيه دانشگاه آزاد اسلامي واحد علوم و تحقيقات , عشايري ، حسن دانشگاه علوم پزشكي ايران - دانشكده توانبخشي - بخش نورو سايكياتري
تعداد صفحه :
23
از صفحه :
269
تا صفحه :
291
كليدواژه :
اُتيسم , سيستم نورون‌هاي آينه‌اي , القاي موسيقي , تقليد حركات قصدمند
چكيده فارسي :
اين پژوهش، از جمله پژوهش‌هاي ميان‌رشته‌اي است كه در حوزه‌هاي علوم ‌شناختي، زبان‌شناسي ‌باليني، عصب‌شناسي‌ زبان و آسيب‌شناسي ‌زبان قرار مي‌گيرد و در جهت حل مشكلات و اختلالات مربوط به زبان، انجام ‌گرفته ‌است. هدف از اين پژوهش، مقايسه تأثير تحريك سيستم نورون‌هاي آينه‌اي از طريق القاي موسيقي و تقليد حركات قصدمند بر افزايش ميانگين تعداد فعل در جمله در گفتار آزاد كودكان اُتيستيك است. به‌همين منظور، ابتدا دو پژوهش آزمايشي در 12 جلسه روي دو دختر 6 و 7 ساله اتيستيك به مدت چهار هفته در دانشگاه علوم پزشكي ايران، دانشكده علوم توانبخشي اجرا شد. پس از مشاهده نتايج مثبت و مؤثر اين دو روش، نمونه‌هاي ديگر، يعني 6 دختر اتيستيك 5-8 ساله تك‌زبانه فارسي‌زبان، به‌صورت نمونه در دسترس، انتخاب شدند و 42 جلسه در طي چهارده هفته، به‌صورت سه جلسه 20-30 دقيقه‌اي در هفته تحت آموزش، قرار گرفتند. آزمودني‌ها به دو گروه تقسيم شدند؛ هنگام آموزش تقليد حركات قصدمند در گروه اول كه شامل 3 آزمودني مي‌شد، موسيقي در كلاس پخش‌ نمي‌شد (تحريك ديداري و حركتي)؛ اما در گروه دوم كه شامل 3 آزمودني مي‌شد، هنگام آموزش تقليد حركات قصدمند، موسيقي بي‌كلام پخش مي‌شد (تحريك ديداري، حركتي و شنيداري). به‌منظور ارزيابي شاخص ميانگين تعداد فعل در جمله، گفتار آزمودني‌ها‌، پيش و پس از اجراي مداخله، درحين بازي و مكالمات روزمره ضبط‌ شد؛ سپس ميانگين تعداد فعل در جمله آن‌ها اندازه‌گيري ‌شد. يافته‌هاي حاصل از پژوهش با استفاده از نرم‌افزار SPSS نسخه 20 به كمك آزمون تي زوج و آزمون تحليل كواريانس (ANCOVA) مورد تجزيه و تحليل قرار گرفت. نتايج حاكي از آن است كه ميانگين تعداد فعل در جمله، به‌صورت معني‌داري بعد از دوره آموزشي در هر دو گروه افزايش يافت. علاوه بر افزايش ميانگين تعداد فعل در كل آزمودني‌ها، ميانگين تعداد فعل در جمله، در گفتار آزمودني‎هاي گروه دوم نسبت به آزمودني‌هاي گروه اول تفاوت معني‌داري داشت. براساس يافته‌هاي اين پژوهش مي‌توان ‌گفت تحريك سيستم نورون‌هاي آينه‌اي از طريق القاي موسيقي و تقليد حركات قصدمند تأثير مثبتي بر افزايش ميانگين تعداد فعل در جمله در كودكان ‌اتيستيك دارد. البته گفتني است كه تحريك شنيداري ديداري حركتي اين سيستم عصبي، تأثير بيشتري بر پيشرفت وضعيت كلامي اين كودكان دارد.
سال انتشار :
1395
عنوان نشريه :
جستارهاي زباني
عنوان نشريه :
جستارهاي زباني
لينک به اين مدرک :
بازگشت