تجزيه و تحليل ﺗﺄثير كاربست فعاﻟﻳتﻫاي تأملي بر توانايي تفكر نقادانه دبيران ايراني زبان انگليسي

هدف اين تحقيق بررسي تأثير كاربست دو فعاليت تأملي نگارش رواﯾﺖ ﻤﺒﺘﻨﯽبر تجربه شخصي و يادداﺷﺖ روزانه ﺗﺄملي به انگليسي بر افزايش توانايي تفكر نقادانه دبيران ﻀﻣن ﺨدمت زبان انگليسي ﺒﻪﻋنوان زبان خارجي در ايران است. 60 نفر (36 زن و 24 مرد) دبير زبان انگليسي كه ﺒﻪعنوان نمونه دردسترس در اين آزمايش شركت كردند ﺒﻪطور تصادفي به دو گروه آزمايشي مساوي و مستقل «روايت ﻤﺒﺘﻨﯽبر تجربه شخصي» و «يادداشت روزانه ﺗﺄملي» ﺘﻘﺴﯾم ﺷدند. ابتدا، آزمودﻨﻲﻫا توسط آزمون اندازهﮔيري تفكر انتقادي واتسنگليزرفرم الف (Watson Glaser, 1980) مورد ارزيابي قرار گرفتند. مقاﻴﺴﮥ نمرات ﭙيش آزمون ازطريق آزمون t مستقل نشان داد كه بين توانايي تفكر نقادانه دو گروه تفاوت ﻤﻌﻧاداري درابتداي تحقيق وجود نداشت. سپس، ﭘنج داستان كوتاه شامل «داستان يك ساعت» (Chopin, 1894)، «آخرين برگ» (O. Henry, 1907)، «اعترافات يك گالومانياك» (Colby, 1941)، «راه مردان مرده» (Achebe, 1953)، و «ﭘرواﻨﻪﻫا» (Grace, 1987) به آزمودﻨﻲﻫا داده ﺷد. آزمودﻨﻲﻫاي گروه روايت ﻤﺒﺘﻨﯽبر تجربه شخصي رواﯾﺖﻫايي ﺷﺧﺻﯽ براساس مضمامين داستانﻫا نوشتند، ولي آزمودﻨﻲﻫاي گروه يادداشت روزانه ﺗﺄملي ﺗﺄملاﺕﺷان درباب همان داستانﻫا را تقرير كردند. ﺳﭘس، آزمودﻨﻲﻫا دوباره به پرسشنامه تفكر انتقادي پاسخ دادند. مقاﻴﺴﮥ نمرات ﭙس آزمون با استفاده از آزمون t مستقل آشكار ساخت كه  توانايي استنباط و استنتاج گروه روايت ﻤﺒﺘﻨﯽبر تجربه شخصي ﭘﯿشرفت ﻤﻌﻧاداري نمود. لازم ﺒﻪ ذكر است كه بين نمرات ﭙس آزمون در زيرمجموﻋﻪهاي شناسايي مفروضات، تعبير و تفسير، و ارزشيابي دلاﯾل از لحاظ آماري تفاوت ﻤﻌﻧاداري مشاهده نشد.