معماري در ادبيات، ترس و لرز اثر املي نوتوم

در جامعه پسامدرن، جايي‌كه نظام اقتصادي، افراد را به سوي مصرف گرايي مي‌كشاند، شركت هاي بزرگي تأسيس شده اند كه با در دست گرفتن توليد، از جمله توليد «هنر پرفروش»، خودنمايي مي كنند. اين شركت ها بيشتر در ساختمان هاي بسيار بلند قرار دارند، برج‌هايي شبيه به «يومي موتو» در كتاب ترس و لرز اثر املي نوتوم. معماري اين گونه ساختمان ها با توسعه پسامدرن حاصل از پيشرفت صنعتي قرن بيستم مطابقت دارد. برج، كه يكي از بارزترين شكل‌هاي معماري پيشرفته معاصر شهري است، در واقع نماد سلطه تجارت بر زندگي است. آسياي دور، جايي‌كه داستان در آن به وقوع مي پيوندد، با پيشرفت سريع اقتصادي پس از جنگ جهاني دوم، داراي آسمان خراش هاي گوناگوني شدند. با اين وجود، بايد اشاره نمود كه روابط ميان برج شهري و ترس و لرز املي نوتوم به رابطه اين كتاب با ژانر به اصطلاح تجاري محدود نمي شود. چرا كه در خوانش رمان در مي يابيم كه معماري برج، هم با ساختار روايي و هم با ساختار نوشتاري داستان در ارتباط است و حاصل آن متن سازه‌اي نظام مند است. به اين منظور، در ابتدا رابطه معماري و ادبيات را مرور خواهيم كرد. سپس به تحليل كتاب ترس و لرز و نقش هاي عاملي معماري و عناصر آن در متن خواهيم پرداخت.