بررسي اثربخشي آموزش فرزند پروي مبتني بر پذيرش و تعهد بر خودكارآمدي والديني مادران كودكان داراي مشكلات رفتاري بروني شده

Evaluating the Effect of Parent Training Based on an Acceptance and Commitment Therapy on Parenting Self-Efficacy in Mothers of Children with Externalizing Behavior Problems

هدف از پژوهش حاضر بررسي اثربخشي آموزش فرزندپروي مبتني بر پذيرش و تعهد بر خودكارآمدي والديني در مادران كودكان با مشكلات رفتاري بروني شده بود. اين پژوهش از نوع نيمه تجربي با طرح پيش آزمون، پس آزمون و پيگيري با گروه كنترل بود. جامعه آماري پژوهش شامل مادران كودكان با مشكلات رفتاري بروني شده در سنين پيش از دبستان در اصفهان بود. نمونه گيري به شيوه دردسترس انجام شد. بدين ترتيب 30 نفر از مادران داوطلب پس از بررسي ملاك هاي ورود به پژوهش انتخاب شدند و به صورت تصادفي در دو گروه آزمايش و كنترل (هر گروه 15 نفر) گمارش شدند. آموزش فرزندپروري متني بر پذيرش و تعهد طي 10 جلسه 90 دقيقه اي براي گروه آزمايش اجرا شد در حالي كه براي گروه كنترل مداخله اي صورت نگرفت. ابزار پژوهش پرسشنامه خودكارآمدي والديني دومكا بود كه در مراحل پيش آزمون، پس آزمون و پيگيري توسط هر دو گروه تكميل شد. براي تحليل داده ها از آمار توصيفي (ميانگين و انحراف استاندارد) و آمار استنباطي (تحليل واريانس اندازه گيري هاي مكرر) استفاده شد. نتايج پژوهش نشان داد كه آموزش فرزندپروري مبتني بر پذيرش و تعهد ميزان خودكارآمدي والديني مادران در گروه آزمايش را نسبت به گروه كنترل به طور معني داري افزايش داده است. بر اين اساس مي توان نتيجه گرفت كه مداخلات مبتني بر پذيرش و تعهد بر بهبود احساس كفايت و رضايت والدين از عملكرد خود در رابطه با كودك موثر است.

The aim of this research was to evaluate the effectiveness of ACT based parenting training on parental self-efficacy of mothers who have children with externalizing behavior problems. The research method was semi-experimental with pretest, postest, follow-up design with a control group. The research population was consisted of mothers of preschoolers with externalizing behavior problems in Najafabad city of Isfahan in 1396. Convenient sampling method was applied and 30 volunteer mothers were selected according to research criteria and randomly assigned to experimental and control groups. ACT based parenting was thought to experimental group in 10 90 minute sessions, meanwhile the control group was on the waiting list. The research instrument was parental self-agency measure (PSAM). Both descriptive and inferential statistics were used to analyze the data. The results of the repeated measures variance analysis showed that ACT parenting training significantly increased the parental self-efficacy of mothers in the experimental group compared to the control group. So, it can be concluded that acceptance and commitment based interventions were effective on enhancing the parents’ sense of cempetency and satisfaction about their performance towards their children.