تعيين پهنه‌هاي مناسب مكان گزيني دوربين‌هاي مداربسته شهري با رويكرد ارتقاي امنيت و ايمني شهري (مطالعه موردي: شهر اردبيل)

دوربين‌هاي مداربسته شهري (Urban CCTVs) امروزه نقش قابل‌توجهي در حفاظت از مردم و ارتقاي امنيت و ايمني شهرها دارند. مكان گزيني صحيح دوربين‌ها باعث ارتقاي كارايي و همچنين استفاده صحيح از اين فناوري‌هاي جديد اطلاعاتي مي‌شود. بررسي وضعيت پراكندگي دوربين‌هاي مداربسته شهر اردبيل نشان مي‌دهد كه اين دوربين‌ها به‌طور مناسبي در سطح شهر پراكنده نشده و در وضعيت مطلوبي نيستند. هدف اصلي اين پژوهش، تعيين پهنه‌هاي مناسب براي استقرار دوربين‌هاي مداربسته در شهر اردبيل است. در هدف فرعي نيز به تعيين فاكتورهاي مناسب براي مناطق مختلف جهت استقرار دوربين‌ها پرداخته شده است. به‌منظور شناسايي پهنه‌هاي مناسب مكان گزيني دوربين‌هاي مداربسته شهري از 4 معيار اصلي شامل كاربري، كالبدي، جمعيتي و طبيعي و 25 زير معيار استفاده شده است. از روش مقايسه زوجي مدل تحليل سلسله مراتبي (AHP) به‌منظور تعيين ضريب اهميت معيارها و از روش فازي براي استانداردسازي لايه‌ها، استفاده شده است. درنهايت لايه‌هاي استاندارد موزون، با استفاده از تابع Raster Calculator با يكديگر تلفيق و نتيجه نهايي به‌دست‌آمده است. بررسي نتايج حاصل از به‌كارگيري مدل فازي و تلفيق معيارها، نشان مي‌دهد كه پهنه‌هاي مركزي و مياني، براي استقرار CCTVs، مناسب هستند و نياز است در اين بخش‌ها دوربين‌هاي بيشتري مورداستفاده قرار گيرند.