راهبردهاي توسعه كارآفريني شهري در بستر اجتماعي شهر تهران

شهرهاي توسعه يافته با روشهاي نوين مديريتي از پديده شهرنشيني نه به عنوان چالش و بحران، بلكه به عنوان مسير پيشرفت و ترقي بهره ميبرند. در اين راه، كارآفريني شهري با تبديل چالشها و مسائل جامعه شهري به فرصتهايي چون افزايش نرخ اشتغال، درآمد شهروندان، كاهش جرائم ناشي از بيكاري و فقر، افزايش خودكفايي شهروندان . به تأثيرگذاري در جوامع شهري ميپردازد. ازاينرو نويسندگان در اين مقاله با بهره گيري از روش پژوهش كيفي و استراتژي تحليل تم و با هدف تحقق بستر اجتماعي مناسب براي توسعه پديده كارآفريني شهري، به شناسايي عوامل و موانع اجتماعي مؤثر بر اين پديده در شهر تهران پرداخته اند. بعد از انجام هجده مصاحبه عميق با خبرگان و متخصصان حوزه جامعه شناسي و اقتصاد، در مرحله كدگذاري باز 45 كد شناسايي شده و در مرحله كدگذاري محوري هفت دسته اصلي شامل تحمل پذيري اجتماعي، نقش پذيري اجتماعي، تصويرسازي اجتماعي، حساس شدگي اجتماعي، نظم دهي اجتماعي، هويت دهي محلي و صريح سازي دانش شناسايي و سپس با توجه به يافته هاي پژوهش، راهكارهايي در قالب توانمندسازي و جريان سازي اجتماعي در راستاي تحقق راهبردهاي توسعه كارآفريني شهري در بستر اجتماعي شهر تهران ارائه شده است.