تحليل رفتار بازيكنان در تحريم امريكا عليه ايران: رويكرد مبتني بر عامل

تحريم هاي اعمال شده بر ايران ازسوي كشورهاي خارجي و برخي نهادهاي بين المللي، يكي از مهمترين چالش هاي اقتصادي كشور در سالهاي اخير بوده است. تحريم مجموعه ابزاري شامل اقدامات برنامه ريزي شده يك يا چند ِ دولت براي محدود كردن ِ مناسبات اقتصادي و اعمال فشار بر كشور هدف با مقاصد مختلف اقتصادي و سياسي است. همراهي ساير بازيگران مهم اقتصادي و سياسي با كشور تحريم كننده نقش مؤثري در موفقيت اين كشور براي دستيابي به اهداف خواهد داشت. اين همراهي بر پيچيدگي هاي روابط بازيكنان در فضاي بين المللي تحريم ها ميافزايد. اين مطالعه ضمن ارائه يك رويكرد چند رشته اي شامل نظريه بازي ها، سيستم هاي مبتني بر عامل، هوش مصنوعي و طراحي سازوكار در تحليل موضوعات پيچيده اي نظير بازي تحريم ايران توسط ايالات متحده و متحدان آن و همچنين ارائه نتايج حاصل از شبيه سازي رفتار بازيكنان، مي كوشد به معرفي روش نويني در حوزه مدل سازي پديده هاي اقتصادي سياسي بپردازد. به اين منظور بازيكنان، ويژگي ِ هاي مؤثر آنها در بازي تحريم و ِ طيف راهبرد بازي تعيين و شبيه سازي رفتار بازيكنان در چارچوب ذكر شده انجام شده است. نتايج شبيه سازي رفتار بازيكنان بر طيف پيشنهادي كه شامل دو وضعيت حدي تقابل و سازش است، نشان ميدهد در وضعيت جاري راهبرد مسلط؛ تأ كيد بر حفظ توافق برجام است و بازيكنان مؤثر در بازي تحريم ايران در موقعيت چانه زني قرار دارند و نه فضاي رويارويي يا تسليم. اين بازي پس از هشت دوره چانه زني در محدوده مذاكره در چارچوب سازوكار برجام به ثبات ميرسد. جهت گيري ايالات متحده آمريكا و طيف حامي او در منطقه خاورميانه، به سمت جهت گيري ساير بازيكنان در محدوده مذاكره در چارچوب سازوكار برجام تغيير مي كند و جهت گيري حدي برخي بازيكنان داخلي را ميتوان به عنوان يك تهديد معتبر در مناقشات ايالات متحده آمريكا عليه ايران در نظر گرفت.