مفهوم سازي رهبري اخلاقي در سازمان هاي دولتي با رويكرد بومي

در دنياي امروز سازمان ها مهم ترين بخش حياتي جامعه به شمار مي آيند. تحقق خواسته ها و اهداف سازماني تحت تاثير عوامل مختلفي مانند تعهد، عدالت و اعتماد سازماني، فرهنگ اخلاقي و رفتار اخلاقي در سازمان است. براي پياده كردن اخلاق در سازمان هاي دولتي نيز به رهبران و مديراني نياز هست كه خود با اين مقوله آشنا و مانوس باشند و همچنين نمونه بارز اجراي رفتارهاي اخلاقي باشند. پژوهش حاضر رهبري اخلاقي در سازمان هاي دولتي را با هدف مفهوم سازي آن بررسي و تحليل كرده است. اين پژوهش در چارچوب رويكرد كيفي انجام گرفته است. براي جمع آوري داده ها، ابزار مصاحبه           نيمه ساختار يافته به كار گرفته شده است. با به كارگيري روش نمونه گيري گلوله برفي، 10 نفر از خبرگان و اساتيد مديريت صاحب نظر در اين زمينه انتخاب و با آن ها مصاحبه صورت پذيرفته است. جهت تجزيه و تحليل داده ها از روش تحليل تم استفاده گرديده و بر اساس نتايج، مفهوم سازي صورت گرفته است. رهبري اخلاقي شامل دو بعد شخصي و زمينه اي است. بعد شخصي شامل ويژگي هاي شخصيتي، رفتاري و معنوي بوده و بعد زمينه اي شامل ويژگي هاي مديريتي و اجتماعي مي باشد.