ارزيابي آسيب‌پذيري بافت‌هاي فرسوده شهر كاشان ناشي از خطرات زلزله

بافت هاي فرسوده شهري داراي مشكلات متعددي در زمينه هاي كالبدي، محيطي، اجتماعي و اقتصادي هستند كه زندگي ساكنان در اين‌گونه بافت‌ها را با مشكلات روبه‌رو ساخته است. در موجوديت بافت هاي فرسوده و با توجه به رشد جمعيت و افزايش شهرنشيني وقوع حوادث طبيعي مثل زلزله مي‌تواند خسارات و تلفات سنگيني را در چنين مكان هاي برجاي گذارند. ضرورت كاهش آسيب پذيري شهرها و بخصوص بافت‌هاي فرسوده در برابر اين پديده به‌عنوان يكي از اهداف اصلي برنامه‌ريزي شهري و ساير رشته‌هاي مرتبط شهري محسوب مي گردد. با توجه به اينكه آسيب پذيري ناشي از زلزله يكي از مهم ترين چالش هاي پيش روي شهرهاي ايران بوده و موضوع پهنه‌بندي خطر لرزه‌خيزي و ارزيابي آسيب پذيري شهرها در برابر زلزله در مباحث مرتبط به جغرافيا و برنامه‌ريزي شهري است، در اين تحقيق سعي گرديده كه ميزان آسيب پذيري بافت هاي فرسوده شهر كاشان مورد ارزيابي قرارگرفته و راهكارهاي بيرون رفت از اين معضل پيشنهاد گرديده‌اند. در اين تحقيق از داده‌هاي موجود سازمان‌هاي مختلف، با استفاده از مدل فازي[1] و فازي ميمبرشيب[2] در محيط سيستم اطلاعات جغرافيايي مورد تحليل و ارزيابي قرارگرفته است. نتايج به‌دست‌آمده نشان مي دهد شهر كاشان با داشتن 754.3 هكتار بافت فرسوده كه در مكان هاي مختلفي از شهر قرار دارند، بيشترين كاربري مسكوني باكيفيت پايين ابنيۀ، بافت هاي تاريخي، اراضي مخروبه، عمر زياد ساختمان‌ها و معابر تنگ و باريك در معرض آسيب پذيري بيشتري ناشي از زلزله نسبت به ساير مناطق شهري قرار دارند كه در ميان بافت هاي فرسوده، مركز شهر با بيشترين و لتحر در پايين‌ترين درجه از آسيب پذيري قرار مي گيرند. [1] Fuzzy [2] Fuzzy Membership