ارزيابي آلودگي عناصر نادر و پتانسيل خورندگي در منابع آب زيرزميني نواحي جنوب و جنوب غربي شهر سيرجان

اين پژوهش به بررسي گسترش آلودگي عناصر نادر، يونهاي جزئي نيتريت، نيترات، آمونيوم و پتانسيل خورندگي در منابع آب زيرزميني در مناطق جنوب و جنوب غربي شهر سيرجان در استان كرمان مي پردازد. بدين منظور در مردادماه 1395 از آب زيرزميني 115 محل چاه كشاورزي، چاه مشاهده اي و قنات در مناطق شهر سيرجان، كفه نمك خيرآباد، چا‌ه‌دراز، ناحيه‌ي معدن گل‌گهر، قطاربنهعين‌البقر و كفه مرگ، نمونه‌ برداري جهت آناليز نيترات، نيتريت، آمونيوم و برخي از عناصر نادر انجام شده است. ميانگين غلظت عناصر و يون‌هاي جزئي به ترتيب از بيشتر به كمتر عبارت است از: NO3 B NH4 As Mn Ba Cr NO2 Cu Pb Cd. غلظت اين عناصر و يون ها عمدتاً در آب‌زيرزميني نواحي چاه‌دراز وكفه مرگ، از حدمجاز WHO بيشتر است. علاوه بر اين غلظت عناصر Cd، B و As در تمام مناطق بالاتر از حد مجاز است. كروم در منابع آب زيرزميني تمام مناطق به‌جز منطقه‌ي شهر سيرجان، غلظتي بيش از حد مجاز WHO دارد. همچنين غلظت سرب در مناطق مربوط به كفه نمك خيرآباد و چاه‌دراز بالاتر از حد مجاز است و نشان‌دهنده آلودگي سرب در اين نواحي مي باشد. در حاليكه Cu، Ba، NO2 و Sb در همه مناطق، غلظتي كم‌تر از حدمجاز WHO دارند. انديس ‌هاي آلودگي HPI، HEI و Cd نشان مي دهد بيشترين خطر آلودگي مربوط به منطقه‌ي معدني گل‌گهر، چاه‌دراز، نقاط KH1 و KH2 در كفه نمك خيرآباد و دو نقطه‌ي KM1 و KM7 در كفه مرگ است و ساير نقاط منطقه از سطح آلودگي پاييني برخوردار هستند. نهايتاً پراكندگي شاخص خورندگي لانژليه در منابع آب زيرزميني منطقه مورد مطالعه نشان داد پتانسيل خورندگي آب زيرزميني در اين ناحيه بالاست. بنابراين فرايند كنترل خورندگي آب، هنگام استفاده از آب زيرزميني منطقه بايد رعايت شود.