تحليل جغرافيايي شبكه شهري استان خوزستان با تأكيد بر برنامه‌ريزي شهري و منطقهاي طي سال‌هاي 1335-1395

وجود سلسله مراتب شهري منظم سبب توزيع كالاها و خدمات به تمام جامعه و توزيع متعادل امكانات و خدمات‌رساني به تمامي بخش‌هاي يك منطقه مي‌گردد. شبكه شهري تنها مجموعه‌اي از عناصر كالبدي نيست و نقش و اهميت هر سكونتگاه را ميزان و ابعاد ارتباطات و جريان‌ها در يك نظام باز تعيين مي‌كنند. شهرهاي بزرگ‌تر با جذب و تمركز مازاد بيشتر، تسلط خويش را بر شهرهاي كوچك‌تر اعمال مي‌كنند. اين پژوهش از لحاظ هدف، كاربردي و از نظر ماهيت و روش از نوع توصيفي تحليلي مي‌باشد. در اين پژوهش شاخص هاي مورد مطالعه در دو مرحله از طريق مطالعه استخراج از منابع موجود در دسترس؛ طرح هاي تحقيقاتي، آمارنامه ها، كتب و آراء خبرگان، گردآوري شد و در نهايت نيز با استفاده از مدل هاي رتبه و اندازه، رتبه اندازه تعديل شده، منحني لورنز وضعيت شبكه شهري خوزستان مشخص گرديد. نتايج نشان داد كه بررسي سلسله مرتب شهري استان خوزستان طي سال هاي 1395-1335 بر اساس مدل مرتبهاندازه زيپف و تعديل شده نشان دهنده عدم تعادل درسيستم شهري و تمركز جمعيت در شهرهاي بالاي نظام سلسله مراتب شهري و خصوصاً نخست شهر استان است. بر مبناي مدل مرتبه اندازه زيپف و تعديل شده، هيچ گونه رابطه معقول و منطقي بين شهرها و رتبه آنها وجود ندارد و نخست شهر با تمركز امكانات و خدمات در سطوح مختلف تمركز خود را بر ساير شهرها حفظ كرده است.