تأثير سن جاده بر تغييرات تنوع و اهميت نسبي پوشش گياهي در فواصل مختلف از حاشيه جاده جنگلي (بررسي موردي: جنگل‌هاي غرب گيلان)

هدف از اين پژوهش، ارزيابي تأثير فاصله از جاده و سن آن بر پوشش گياهي در جاده هاي جنگلي ناو اسالم در غرب استان گيلان بود. بدين منظور 240 قطعه‌نمونه به‌صورت منظمتصادفي با روش ترانسكت خطي در دو طبقه سني جاده (كمتر از 10 سال و 10 تا 20 سال ساخت) برداشت شد. درصد پوشش‌هاي گياهي با استفاده از مقياس هاي تركيبي براون بلانكه ثبت شد. سپس مقادير شاخص هاي غنا، يكنواختي، تنوع شانونوينر و سيمپسون براي هر طبقۀ سني جاده محاسبه شد. به‌منظور تعيين نحوه توزيع فراواني‌ها از نمايه اهميت نسبي استفاده شد. نتايج نشان داد مقدار اهميت نسبي و حضور گونه هاي درختي غالب منطقه در جاده هاي تازه‌ساخت بيشتر از جاده هاي قديمي بود. همچنين مقدار اهميت نسبي براي نهال هاي راش، ممرز و توسكاي ييلاقي نسبت به ديگر گونه ها در هر دو طبقه سني جاده، بيشتر بود. نتايج نشان داد با افزايش فاصله از جاده جنگلي مقدار اهميت نسبي گونه هاي درختي كاهش مي يابد، همچنين زادآوري راش و افرا پلت بيشترين مقدار را در فواصل مختلف از جاده نشان داد. نتايج تنوع و غنا در فواصل مختلف از جاده براي گونه هاي درختي و زادآوري بيشترين مقدار اين شاخص را در فاصله نزديك به جاده (0 تا 30 متر) نشان داد.