مولفه هاي اخلاقي در ساختار مدل تجاري بين ايران و روسيه

Ethical Components in the Structure of the Commercial Model between Iran and Russia

در دنياي پر تلاطم امروز، همه كشورها به فكر صادر نمودن كالاهاي خويش به خارج از بازارهاي داخلي مي باشند. با توجه به تغير سريع محيط كسب و كار در سطح بين المللي بررسي عوامل موثر بر عملكرد صادراتي بنگاه هاي اقتصادي از اهميت ويژه اي برخوردار است. پژوهش حاضر داراي دو بخش است بخش اول شامل يك تحليل كمي با استفاده از يك مدل شبه جاذبه بوده و در بخش دوم كه بر اساس تكنيك معادلات ساختاري انجام شده است تاثير عوامل فردي و محيطي بر عملكرد صادراتي بنگاه هاي تجاري مورد بررسي قرار گرفته است. با توجه به اين كه تعداد بنگاه هاي صادر كننده به كشور روسيه در استان هاي قزوين و تهران محدود مي باشد لذا براي نمونه گيري از روش ((در دسترس) ) استفاده شده و تعداد 39 پرسشنامه بين صادركنندگان اصلي توزيع شده است. يافته هاي پژوهش حاكي از اين است كه تجارت بين ايران و روسيه از قانون مزيت نسبي هكشر – اوهلين تبعيت كرده همچنين تجارت بين اين دو كشور براي ايران بين صنعتي است نه درون صنعتي. در تحليل كيفي نيز تحقيق حاضر به اين نتيجه رسيده است كه عواملي مانند اعتماد صادركنندگان ايراني به بخش خصوصي وارد كننده روسي و وجود بستر قابل اعتماد بانكي براي نقل و انتقالات ارزي و همچنين توجه به ساير مناطق روسيه (به جز مسكو) دربين ساير عوامل فردي و محيطي داراي رتبه هاي اول تا سوم عملكرد صادراتي بنگاه هاي تجاري ايراني مي باشند.

In a turbulent world today, all countries are thinking of exporting their goods outside the domestic markets. Due to the rapid change in the business environment at the international level, it is important to examine factors affecting the export performance of enterprises. The present study has two parts. The first part involves a quantitative analysis using a quasi-gravity model. In the second part, based on the structural equation technique, the effect of individual and environmental factors on the export performance of the business enterprises has been investigated. Considering the fact that the number of exporting companies to Russia is limited in Qazvin and Tehran provinces, the sampling method (available) has been used and 39 questionnaires have been distributed among the main exporters. The research findings indicate that trade between Iran and Russia follows the Hakeshir-Oholian Relative Advantage Act, and the trade between the two countries for Iran is between industrial and non-industrial ones. In the qualitative analysis, the present study also concluded that factors such as the trust of Iranian exporters in the Russian importer's private sector and the existence of a reliable bank for currency transfers, as well as attention to other Russian regions (except Moscow) among other personal factors an‎d the environment with the first to third ranks of the export performance of Iranian business firms.