نقش واسطه اي استحكام من در رابطه بين سبك هاي دلبستگي و سازگاري با بيماري مالتيپل اسكلروزيس

The mediating role of ego-strength on the relationship between attachment styles and adjustment to multiple sclerosis

زمينه: شناخت متغيرهاي تأثيرگذار بر سازگاري با بيماري MS اهميت بسزائي دارد و آگاهي از نحوه عملكرد اين متغيرها در حوزه كمك به اين بيماران بسيار مهم و مؤثر است. هدف: پژوهش حاضر با هدف بررسي نقش واسطه ­اي استحكام من در رابطه بين سبك­ هاي دلبستگي و سازگاري با بيماري MS انجام شد. روش: طرح پژوهش حاضر از نوع توصيفي و روش پژوهش همبستگي بود. از شركت­ كنندگان در پژوهش (91 زن، 29 مرد) خواسته شد كه مقياس دلبستگي بزرگسال (AAI؛ بشارت، 1392، 2011)، مقياس استحكام من (EES؛ بشارت، 1386، 1395) و مقياس سازگاري با بيماري (AIS؛ بشارت، 1389، 1390) را تكميل كنند. براي تحليل داده­ هاي پژوهش از روش همبستگي پيرسون و براي آزمون مدل فرضي پژوهش از تحليل مسير استفاده شد. يافته­ ها: يافته­ هاي پژوهش نشان داد كه: 1) سبك دلبستگي ايمن با سازگاري با بيماري MS رابطه مثبت معنادار دارد (0/001p<)؛ 2) سبك­ هاي دلبستگي ناايمن با سازگاري با بيماري MS رابطه منفي معنادار دارند (0/001p<)؛ 3) استحكام من با سازگاري با بيماري MS رابطه مثبت معنادار دارد (0/001p<)؛ 4) سبك دلبستگي ايمن با استحكام من رابطه مثبت معنادار دارد (0/001p<)؛ 5) سبك­ هاي دلبستگي ناايمن با استحكام من رابطه منفي معنادار دارند (0/001p<)؛ 6) استحكام من در رابطه بين سبك­هاي دلبستگي و سازگاري با بيماري MS نقش واسطه اي داشت. نتيجه­ گيري: توجه به اين عوامل به منظور ارتقاي كيفيت زندگي و سازگاري با بيماري MS مي­ ­تواند تلويحاتي براي متخصصين اين حوزه به همراه داشته باشد.

Background: Identifying variables which have an impact on adjustment to multiple sclerosis (MS) is of utmost importance and understanding the functions of these variables is essential for helping patients with MS. Aims: The purpose of the present study was to examine the mediating role of ego-strength on the relationship between attachment styles and adjustment to multiple sclerosis. Method: Method of the present descriptive study was correlational. All participants (91 women, 29 men) were asked to complete Adult Attachment Inventory (AAI; Besharat, 2011, 2013), Ego-Strength Scale (EES; Besharat, 2007, 2016), and Adjustment to Illness Scale (AIS; Besharat, 2010, 2011). Data were analyzed using Pearson correlation coefficient and path analysis was used for testing hypothetical model of the study. Results: The results showed that: (a) secure attachment style was positively correlated with adjustment to multiple sclerosis (p<0/001); (b) insecure attachment styles including avoidant and ambivalent attachment styles were negatively correlated with adjustment to multiple sclerosis (p<0/001); (c) egostrength was positively correlated with adjustment to multiple sclerosis (p<0/001); (d) secure attachment style was positively correlated with ego-strength (p<0/001); (e) insecure attachment styles including avoidant and ambivalent attachment styles were negatively correlated with ego-strength (p<0/001); (f) the relationship between attachment styles and adjustment to multiple sclerosis was mediated by ego-strength. Conclusions: Considering these factors can have some implications for the experts to promote quality of life and increase adjustment to multiple sclerosis.