تاثير ذرات گرانول لاستيك بازيافتي بر روي ويژگي هاي ژئوتكنيكي خاك رس

بهسازي و تقويت خاك هاي مساله دار از نظر ويژگي هاي ژئوتكنيكي نيازمند استفاده از مصالح مناسب است. بنابراين خرده هاي لاستيك مي تواند بعنوان يك گزينه پيشنهادي جديد، در اين خصوص مطرح شود. از سوي ديگر، امروزه دفع لاستيك هاي فرسوده يكي از معضلات و مسائل اساسي از نظر محيط زيست مي باشد. لذا در تحقيق حاضر به بررسي بهبود توانايي باربري خاك رس كائولن همراه با مخلوط ذرات زائد لاستيك هاي فرسوده (باهدف كاهش آلاينده هاي زيست محيطي) بر اساس آزمون هاي آزمايشگاهي پرداخته شده است. ذرات گرانول لاستيك بازيافتي در قطرهاي 1 ،3 و 5 ميلي متر با درصدهاي 2.5، 5، ، 7.5 و10 با خاك رس مخلوط شدند. جهت بررسي رفتار ژئوتكنيكي خاك رس تثبيت شده، آزمون هاي تراكم، مقاومت فشاري تك محوري، برش مستقيم و نفوذپذيري بر روي نمونه ها انجام گرفت. نتايج بدست آمده از تحقيق حاضر نشان داد، ميزان بهينه اندازه ذرات گرانول لاستيك و مقدار آن ها در خـاك رس به تـرتيب برابر 1 ميلي متر و 2.5 درصد مي باشد. اين مقادير باعث كاهش قابل توجه نسبت تخلخل حداقل در خاك رس تثبيت شده گرديده است. نتيجه آن، افزايش توانايي باربري، تراكم پذيري مي باشد. از سوي ديگر، افزودن ذرات گرانول لاستيك بازيافتي در تمامي ابعاد و درصدهاي وزني در خاك رس سبب افزايش ميزان نفوذپذيري گرديد.